Nasıl bir çaresizliğe gark ettin ki
Melalim sefilliğin hüznünde ağlar
Ne kadar aransam gelmez bahar
Sen meftunu aşk eyledin ey yâr

Dökülen her damlayı aşk mahzun
Yokluğun insicamında bir mahkûm
Sevdan yollarında hicran bir sökün
Aşkına amade hasretine hep avare

Sen ki gıyabi nazarı çok görsen de
Hicranım ki hiç kulak vermesen de
Hakir görerek alay etsen gitsen de
Unut artık imkânı hiç yok desen de

Eli mahkum olmak nedir bilir misin
Hiç vidanın acısıyla nefeslenirmisin
Aşkın ilgası için tefekkür eder misin
Nasip olması içinde niyaz eder misin

Sen ki sevmek sevilmekten evladır
Derkenki hikmetin tecellisinden beri
Sendelenirken mecali kalmayan canı
Bir nefes içinde nasip olmasına bakanı