Ne kadar
Geç kalsam da
Hayatı
Anladığımı söyleyemem
Öyle bir hengâme ki
Asla tam bilemen

Bir mana
Mefkûresini yaşasam
O hazzı
Bir ahenk inde tatsam
Meşkin adını olsun ansan
Onunla
Serinlemeye varsam

Ateş ne ki
Ten, zaten emanette
Ey can bu hakikati
Hangi şekilde idrak etmeli
Sermeli nefsi
Hani nerede
Siz söyleyin
Şu illetin sebebi

Aşk içinde
Seyrederek canı
Hiç tereddüt etmeden
Hal içinde vakfetmeli
Onu vermeli

Ah bu canın
Canan adına
Dinmeyecek seyri
Kime meyletmeli
Bir duruş sergilemeli

Gönlün
Sızısını hangi şifa ile
Dindirmeli
Bir vuzuha ermeli
İradeye ne demeli
Kim için seyretmeli

Canan,
Revan değil mi ki
En sevgili olacak bir can
O da nihayetinde
Nefsi için yaşayan an

Mana ile
Boyanmayan
Ten ile oyalanan
Zevklerin kıvamı için uğraşan
Lakin mütemadiyen
Yanılan insan

Neden aldanır
Yanılır kandırılır bu insan
Biliyoruz ki akıbette
Bir hesaba çekilecektir
Gaflette olan can

İlk insan
Manasında kalan
Mazisiyle anlam bulan
Aidiyetini katiyen
Unutmayan can

Neden
Halk edildi mizan
Akletmez ki
Güya aklı olan insan
Ey mahşerin
Haşyetinden kelamı celilden
Habersiz yaşayan can