Artık
Günü geldi
Zamandan kaçmanın
Kalan yıllarda
Mananın
Demini almanın

Her
Giden gemiyle
Maziye
Bir el sallamanın
Atinin esrarında
Yaşamaya çalışmanın

Aşkın
Asudeliğine
Yeterince kanmanın
Ona inanmanın
Sevdayı anlamanın
Ancak
Onunla kalmanın

İnsanlığı
Bu gayeyle anlamanın
Tekebbürden
Tez elden kaçmanın

Manaya
Yaslanmanın
Onun
Deruniliğinde
Yaşamayı anlamanın

Önyargılarımız
Bir çare olmaktan
Çıksın artık
Nihayetinde
Bir insandır
Muhatabımız
Ayanımız

Kalmadı
Bir muhabbet
Salındı
Her tarafa nefret

Her mekânda
Bir şiddet
Olmadı
Hazırda bekliyor
Bir adavet
Ve dahi hiddet

Bumudur
İnsanlık söyleyin
Allah aşkına
Ve Hak aşkına

Hani nerde
Kalmadı
Sinelerde hilkatten
Bir şefkat
Ve merhamet

Hani
Önderimizdi
Zişanı peygamber
Nerede bıraktığı
Emanetler

Kalmadı
Kursaklarımızda
Bir hüccet
Hatta sahavet

Bir nihayetin
Serüvenini
Ne kadarda çabuk
Unuttuk

Her bir
Mezar taşını
İbret için değil
Sanki
Biz anıtlaştırdık

Mevtayı
Bir idraki ders
Olmaktan çıkarttık
Ölümü unuttuk

Ecdadımızı
Varsa resimleri
Öyle bakarak
Andık
Enemizle saklandık

Kendi
Halimize hiç şaşmadık
Bir bakın
Kimlerin elinde
Umuda hasret kaldık
Ne olur
Hak rızası için
Bir kez olsun düşünün

Mezarın
Altında çürüyen
Ecdadın
Bedeniyle yüzleşin

Kaçınmayın
Siz
Atinizi özlemle anın
Aşkınızda
Manayı arayın

Berzah ile
Tefekkür ettikçe
Ahir âlemine
Canı gönülden inanın

Nihayetinizle
Bir gün
Bu hakikatle
Karşılaşacağınızı
Asla unutmayın