Maksadýný aþan gecelere gömüldü ne varsa. Krizantem çiçekleri içi geçmiþ, solmuþ renklerini giymiþler bugün. Birbirini seven bütün kadýn ve adamlar suçüstü yakalandý. Soðuk gecelerde birbirini ýsýtarak ayyuka kadar çýkýp, yeryüzüne geri dönen sevgililer þimdi zorbalarýn salýncaklarýnda yükseklik korkularýyla baþ etmeye çalýþýyor. Ete kemiðe bürünmese de aþk, nutku tutulmuþ akþam sefalarý kadar da uslu durmuyor. Yüzlerini peçelerin ardýna hapseden büyük siyah gözlü kadýnlarýn bakýþlarý hala daðlarý deldiriyor tek baþýna yaþayan sosyal hayvanlara. Zaman sinsi ve sabýrlý bir sýrtlan gibi aðýr aðýr ama hiç durmadan çalýyor benliðini. Ýnsanýn yaptýðý, kimsenin kural dýþýna çýkmadýðý ilk ve tek anlaþma bu, zaman yavaþ yavaþ benliðini alýr, sana yaþlandýkça unutacaðýn anýlarýný verir. Sen de bilmelisin bazen aklý selim kiþiler karþý çýkarlar bu anlaþmaya ve hep aðýr bedeller ödemek zorunda kalýrlar.

Ýstediði þey oldukça basit aslýnda, uyumak… biraz uyuyabilmek. Günlerdir içinde kasýrgalar koparan sesleri susturup uyuyabilmek. Oysa daha önce hiç uykusuzluk çekmemiþti. Yaptýðý onca ihanet, çýkmazlarda terk ettiði kadýnlar, aðzýndan hiç tereddüt etmeden, bir anda çýkan, üzerine basa basa söylediði hiçbir þey onu uykusuzluða mahkum etmemiþti. Hiç piþmanlýk da duymadý. Ama bu kez baþka bir þey oldu, ne olduðunu günlerdir çözemiyor ama bu kez, evet baþka bir þey oldu.

Prosedür hep aynýydý, gece dýþarý çýkar gözüne kestirdiði ve bir meleðe en çok benzeyen kýza uzun bakýþlar atar, gecenin sonunda yanýna gider ve:
‘-bu kadar güzel olmaya hakkýn var mý?’
diye sorardý.
Yanýt genelde utangaç bir gülüþ olurdu ama bu kez:
‘-asýl senin bu kadar güzel bakmaya hakkýn var mý?’ oldu. Bu kez baþka türlü baþladý. Yanlýþ bir þeyler olduðunu fark etmeye fýrsat kalmadan baþladý oyun.

Cücelerin sýðýntý olarak yaþadýðý, nefes alma haklarýnýn ödünç verildiði devler ülkesi burasý. Devlerin ülkesinde melankoliye gark edilmiþ cücelerin hikayesi bu, hepsi en harbisinden delikanlý olan cüce efendilerin.
Devlerin ayak sesleriyle ýrgalandýðýnda yer, havlu atýp kaçan, ödlek gölgelerine saklanan cüce efendilerin…

Kadýnlarýn eteklerinin altýndaki asalaklar onlar.
Bu ülkenin kadýnlarýnýn etekleri hiçbir suret ve sebeple zil çalmýyor. Kazý kazanlar onlar kazýyýnca kazandýrmýyor …
ve burada sýrtlarýný yaslayabilecekleri tek bir Kaybedenler Kulübü bile yok. Don Kiþot hiç uðramadý bu ülkeye, kralýn çýplak olduðunu haykýranlarýn dilleri devlerin narin elleri tarafýndan boðazlarýna düðümlendi. Ýbret-i alem oldu herkese ve herkese unutturuldu ‘kral’ ve ‘çýplak’ kelimeleri. Cücelerin lügatlerinden silindi. Mangal gibi yürekleri olan cücelerin dizlerinin baðlarý çözülmek için, kuyruklarýný sýkýþtýrýp kaçabilecek kadar bile baðlý kalamadýlar. En harbisinden korku ve sessizlik dank etti kafalarýna.

Oyunu yine usulüne göre oynadý adam. Önce çiçeklerle, akþam yemekleri ve güzel sözlerle baðladý kadýnýn aciz kalbini kendine. Sonra bütün hýncýný alýrcasýna kýrmaya, dökmeye baþladý ve üst benliðinin ihtiyaç duyduðu bütün güdülerini bileyledi.
Göbeciklerini attýrýp kapçýk aðýzlý kýzanlara ekmek götüren besleme fahiþeler kadar dahi gerçek deðil hayat burada. Burasý en harbi riyalarýn yaþandýðý yeryüzü cenneti. Burada her aþk kendi köhne vasiyetini yazmaya fýrsat bulamadan cehennemin dibinde nezih yerleri boylar.

Kadýn yabancýsý olduðu bu yerde az konuþtu. Diðer kadýnlardan daha uzun süre geçirdi. Gitme vakti geldiðinde seviþtiði adamýn en zayýf noktasýna hedef aldý.

Spekülatif hikayelerin kaleme alýndýðý yerdir burasý. Asit damlar kimsenin görmediði alýnlardan. Herkes kendi küçük þeytanýyla doðar ama çoðu meleðini seçer birlikte büyümek için. Ceninler henüz vitaminken hedef cennet diye programlandýklarý için þeytanýn fýsýltýlarý kulaklarýnda çýnlasa da duymazlar. Zevk veren günahlarý zývanalarýndan dýþarý çýkarmazlar.

Kadýn sakince,
‘-kendi þeytanýmý hiç dinlemedim ben. Ýyi ve güzel þeyler yapmaktan baþka hiçbir þey bilmiyordum. Dibine kadar yaþamak için öðrenmem gereken her þeyi senin þeytanýndan öðrendim. Bu kez oyunun piyonu sendin…’
demeseydi, aðlayarak çekip gitseydi yastýkla barýþýk olacaktý bu gece.

Kalpazan aþýklarýn pazarlarýnda ucuza maal edilen bir hikaye bu. Aslý ve astarý beþ kuruþ etmeyen isteklerin er meydaný bu.

Efkar herkesin gayri meþru sevgilisiydi. Gün boyu devlerin ezdiði cüceler hava kararýnca onun omzuna yaslanýrlardý.

Mutluluk buradaki hiçbir meskun mahalde demir atmaz.

Zaman denen fahiþe buradaki þehvet düþkünlerini böyle kandýrýr. Atalet konuþmaya baþlayan çocuðun ilk öðrendiði þeydir.