|
|
• İzEdebiyat > Öykü > Modern |
1
|
|
|
|
|
Gülleri aldığını çiçekçiye telefon ederek öğrendim, hatta gelen çocuğu bayağı sorgulamış, benim tarifimi istemiş ve gülümsemiş.
ERDEN ERKİN |
|
2
|
|
|
|
|
Sabahın bu erken saatinde üstümde şortum, iskeleden denizi seyrediyorum. Arkamda iki kadın şezlonglarına uzanmış konuşuyorlar. Üçümüzden başka kimse yok kumsalda. Bütün tatil köyü henüz uykuda.
ERDEN ERKİN |
|
3
|
|
|
|
|
Aslında hoş bir seda bırakmak isterdim gelip geçerken;
ya da buruk bir veda...ERDEN ERKİN...
|
|
4
|
|
|
|
|
Arkamdan birinin " Erden..." diye seslendiğini duydum. Baktığımda, Bursa' dan çok eski ve şu sıralar çok ünlü olan bir manken arkadaşımı gördüm.
ERDEN ERKİN... |
|
5
|
|
|
|
|
Erkeğin ölümüyle kaldırdılar sobayı. Doğal gaz döşediler. Odun sobası başka bir evde tekrar açtı gözlerini |
|
6
|
|
|
|
|
"...İsteseydim çok şey olabileceğimi düşünüyordum. Sanki her şey olabilirdim. Bürokrat, gazeteci, yazar, başbakan... Hatta element bile olabilirdim kendimi gömerek toprağa ya da suya. Hava olabilirdim kendimi bırakarak boşluğa. Ateş olmayı pek istemiyordum açıkçası. Sonra bir sabah uyandım ve olmamam gereken bir şey olduğumu fark ettim. Âşık olmuştum..." |
|
7
|
|
|
|
|
Beklemek aşkın ölümüdür...
Ölüm aşkı beklemektir...
Aşk ölümü beklemektir...
Aşk, ölüm ve beklemek tek kişiliktir... |
|
8
|
|
|
|
|
Ah Fikri, hiç vazgeçmeyen, müzmin talip. Defalarca ertelediği, reddettiği, terslediği Fikri. Ama aynı zamanda belki o da vardır diye derslerini kütüphanede çalıştığı, onun sınıfından kızlarla sırf o sınıftan diye selamlaştığı, babasından gayri doğum gününü bildiği ama hiç kutlamadığı tek erkek olan Fikri. Sevmişti Fikri’yi lakin hazır değildi buna. Fikri’ye değil, evlenmeye, evlenmeye de değil aslında, anne olmaya. Kimselere söyleyemedi bunu. Ne Beyza’ya, ne Fatma anne’ye, ne de Fikri’ye. Yıllarca içinde biriken sonra koca bir deve dönüşüp kendisini esir alan bir korkuydu bu. |
|
9
|
|
|
|
|
Tanrı niye yarattı geceyi? Tüm pisliklerimizi gizlemek için. Aramızda günahlarımızı öbür dünyada ispiyonlayacak olan varsa hemen, şu anda bu masayı terk etsin. |
|
10
|
|
|
|
|
Her gün Otogara giden bir adam |
|
11
|
|
|
|
|
“Bu solcuların da ayrıcalıklı liderleri, dokunulmaz generalleri, söz söylenmez tanrıları yok mu? Polis örgütleriniz, hapishaneleriniz olacaksa, neden yaşamı kendime zehir edeyim ki?” Aynen böyle söylenmişti. “Sevgili Tuna’cığım” derken, Rus romanlarının o kibar, kadın karakterleri gibi içini dökmüştü. Bu konuşmalara kadar Nilüfer, benim için gülünç, sefih, ancak bir öyküde eğlenceyle okuyabileceğim fahişe karakterli biriyken, ansızın ona haksızlık ettiğimi düşünerek, duygularımın paha biçilmez elamanı oldu. Hayır! Hayır! Beni yanlış anladınız, ona tutkun falan değildim. Tüm arkadaşlıklarımın duygusal değeri bende ağır basar. Bu düşünce değişikliğini, kendi açımdan erdem olarak yorumluyordum. O akşam, inanılmaz bir şey oldu ve Nilüfer gelmedi. Gelemeyeceğinin haberini de bana iletmemişti |
|
12
|
|
|
|
|
Bir Kadın,
Bir sokak
yağmurlu,
ıssız,
Bir adam
Kısacası İstanbul
sonu yalnızlık.. |
|
13
|
|
14
|
|
|
|
|
Yaklaşık yarım paket kağıt mendil, minik şişesindeki açık parfüm, işporta ürünü olduğunu haykıran bir cüzdan, sayması bile can sıkan bozuk paralar,şeker... “şeker mi?!?” dedi, hayretle. |
|
15
|
|
|
|
|
Bir ağustos gününün sabahında, Eminönü rıhtımında sekiz yıl sonra iki arkadaş buluştu. Sabahın ilk saatlerinde görüşüp ayaküstü ikişer balık ve birer bardak şalgam içip Kadıköy vapuruna bindiler. Biri Gebze’nin ünlü şoförlerinden Fehmi Taşyürek’ti. Diğeri yaşadığı memlekette adı sanı pek duyulmayan sıradan bir Türkçe öğretmeniydi. |
|
16
|
|
17
|
|
|
|
|
Hikayede babasını erken yaşta kaybetmiş ve annesi ile beraber yaşamakta olan Selahattin ile en yakın arkadaşı Serkan'ın başından geçen trajik-komik olay anlatılmaktadır. |
|
18
|
|
|
|
|
Elini hayatından çektiği anda karşısında gördüğü Serpil onu seviyor muydu?
Boyoz, bira, deniz, Serpil ve Mualla... Onu kim seviyordu? Ya da o kimi seviyordu?
|
|
19
|
|
|
|
|
Asıl ve yan unsurun yer değiştirdiği bir öykü... |
|
20
|
|
|
|
|
Hep kendini düşünen, kendi kendine söylenen, mırıldanan, kuran, uyuyamaz kalbinin çarpıntısından, geceleri ölüm korkusundan. Yükselirken göğe iri beden, iri gözler, iri memeler, iri göktaşları düşer art arda... Bu sonu gelmeyen buz, tunç, taştan suçlar, dualar ve günahlar okyanusunda büyülü halınla yükselirsin... |
|
|
|
Anasayfa
