Seherin
İlk yansımaları
Hissiyatıma
Nüfus ediyordu

Beynim
Henüz onarım
Yapamamış olmalı ki
Göz kapaklarım
Açılmak bilmiyordu

Akşamdan sanki
Bir daha elime hiç
Geçmeyecekmiş gibi
Tıkındığım nimetlerin hatırı

Kimi
Merak edeceğim
Kaygısının
Hiç bulunmaması

Garlarda
Sabahlayanları
Otogarları
Mekân tutanları
Çaresizliği yaşayanları

Ocağı tütmeyen
Hastalıktan kıvranan
Hastane odalarında
Can çekiştiren nefesleri
Anmak istemiyordum

Bedenimde
Mevcut takat varken,
Cebimde
Harcayacağım dururken

Bütün odalar
Sıcaktan bunaltırken
Başkaları olanlar
Hayır, hasenata muhtaçlılar
Nefsimi cezp etmiyordu

Ekranlara da
Karşılaşırsam şayet
Kanal değiştiriyordum.

Çocukluğumdan beri
Telkin o edilen sesleri
Hala duyar gibiyim
Her camiye gidişimde
Cuma günleri
Muhakkak ki hutbeden
Bir yardım çağrısı yapılır

Camilerden
Ayakkabılar çalınır
Namaz esnasında unutulan
Telefonlar konser verirler

Cami imamı sanki
Namaz kıldırma memuru
Aç açıkta kalmak kim bilir
Ki onun ne kadar sorunu

Derken
Telefon alarmı
Çalmaya başlıyor

Dört kat tenin
Kuşattığım bedene
Beden içinde gizlenen
Muazzam değere

Canı bahşeden
O kudrete
Beden içinde
Muhkem olan kalbe
Ne kadar
Duyarsız kalmalıydım

Ben aşkı
Nerede aramalıydım
Uykudan kaçmalıydım
Mideyi doldurmamalıydım

Bilerek tercihi
Girdap içinde ki anı
Biçare ürperti soluyanı
Halimle görebilmeliydim

Sahi ben kimim
Kimliksiz bir âdem miyim
Kulluk noktasında ki şevkim

Tamahkârlık
Noktasındaki gayretim
Heveslerimdeki azmim
Zevklerimde ki desiselerim

Ben sahiden âdem miyim