To Eren ...



Bu yüzden , hayallerimin 35 yılını harcadım bir çırpıda ..
Pişman değilim . Yine yaparım .. !

Doğduğum günden sonra hatırlayabildiğim günleri geriye dönerek anımsıyorum kahvemi içerken . Kahve soğumadan bitiyor aklıma dökülen..

Dökülenler hatıralar hattında bir yangın , bir yaylım ateşe dönüşüyor.

Ne az yaşanmışlık var , ne çok gidişler.

Ardında bıraktığın , ve dinamitleyip uçurduğun gülümsemelerin bir savaşı bitirecek kadar büyük , ama bir savaş çıkaramayacak kadar küçük olduğunu anladığında , kendine daha ne kadar kılıç çekeceksin ?

Ben daha ne kadar küçüğüm ? Daha ne kadar hırçın bir topaç olacağım ? Dünyanın merkezine ulaşmak istercesine gezegenin ruhunu oyup duran ...

Tüm savunma kalelerim aslında bir gökkuşağının üzerine oturtulmuş . Tek derdim , aslında olmayan bir kız çocuğunu kurtarmak ..

Olmayan bir gökkuşağı canavarının elinden .

Fırtınalı bir yaşamdan arta kalan tek şey beyazlaşan saçlarım olduğu halde , içindeki Peter Pan’ı daha ne kadar canlı tutacaksın ? Kömürleşen bir bedene sığdırabilirmisin büyümemeyi ?

Ormanda , ay tepedeyken yanlız başına kaldım . Hava tertemizdi. Soğuk ve keskin .

Havayı soludum.
Sessiz suskun ve yapayanlız ,
El değmemiş bir halde.

Yağmur tanelerini sayamadım diye suçu pencere camına atan biri olmaktan vazgeç artık !
Çık ve kara bulutlara savaşlar aç. Islan ve ürper.
Bebeklerin gözyaşlarını kendi üzerine çek bulutların üzerinden .. !!

Haydı seslen , ve tüm çocuklar adına karanlıklara sarkıntılık et !!!