Orada,
uzakta,
görünüyor mahallenin delisi.
Almış eline rengârenk uçurtmasını,
takmış beline ışıltılarını;
koşuyor,
sırtı sevda yelinde.

Taşlarken çocuklar sırtını
Kanatmışlarken
Yağlı saçlarının arasından
Parça parça kafasını
Gülerek taşıyor uçurtmasını
Sevda yeline karşı.

Her ne kadar göremese de onlar
mutlu o
kendi göğünde süzülen
rengârenk
uçurtmasıyla.

Oysa kayıptır onlar
     Tıpkı bizim düştüğümüz ufuklarda
      Öylece uzaklarda

Vuslat AKTEPE