Sevdiklerimizin, arkadaş ve dostlarımızın bize kucak açmasını beklediğimiz zamanlar az ya da çok olmuştur.Öyle arkadaşlarımız, dostlarımız vardır ki günün her saatinde fark etsek de, fark etmesek de bize kucak açıp onların kollarına kendimizi bırakmamızı bekleyip durmaktadırlar. Her zaman bize kucak açıp bizim onlara gitmemizi bekleyen arkadaşlarımız kitaplardır.

Pek çok kişinin tuhafına gidebilir. Ama ilkokula giderken Ayşecik kitaplarımın yanı sıra sınıfı geçtiğim zaman babam bana, ”Tommiks”, ”Tombraks” gibi çizgi romanlar alıp sürpriz yapardı .Hem çok sevinir, hem de şaşırırdım. Ayrıca, “Niye babam bana erkek çocukların okuduğu çizgi romanlardan alıyor” diye de çocukça bir merak uyanırdı içimde.

Ayşecik, Tommiks, Tombraks ve benzeri çizgi romanları, masal kitaplarını okuyarak geçti çocukluğumun belli bir dönemi.

Daha sonra “Pall Sokağı Çocukları”yla arkadaşlığın, dostluğun ne kadar önemli olduğunu anladım. Ömer Seyfettin’in “Kaşağı” hikayesi yalan söylemenin bir insan için ne kadar acı sonuçlar ortaya çıkartabileceğini, ”Diyet” ise yapılan bir iyilik’in sürekli insanın başına kakılmasının ne kadar ham ve çirkin bir davranış olduğunu anlattı bana.

Ağalığın ve zulmün acımasızlığına, haksızlığa başkaldırmayı Yaşar Kemal’in “İnce Memed” romanında öğrendim.

Terör eylemlerinin arttığı 1979’lu yıllarda , 12 Mart öncesi ve sonrası gençlik liderlerinin yaşadıklarını anlattıkları ve silahlı eylemle bir yere varılamayacağına dikkat çekmelerini, Uğur Mumcu’nun yazdığı “Çıkmaz Sokak”ı okuyarak öğrendim.

Deniz Gezmiş, Yusuf Arslan ve Hüseyin İnan’ın avukatlığını yapan Halit Çelenk’in mahkemeyi ve son anına kadar nasıl geçmiş olduğunu yazdığı kitaptan öğrendim. Ve o mahkemede adeta Deniz Gezmiş’ler ile birlikte yargılanmış gibi hissettim kendimi

Horace Mc Coy’un “Bir Gazetecinin Ölümü “isimli romanını bitirdiğimde idealist, gerçeklerin peşinden koşan bir gazetecinin öğrendiği gerçeklerden dolayı karanlık bir gecede zengin kişiler tarafından tutulan kiralık bir katil tarafından rahatlıkla öldürtülebileceğini acı bir şekilde anladım.

İlya Ehrenburg’un “Paris Düşerken” , ”Fırtına” “Dipten Gelen Dalga” isimli romanlarını okurken, özellikle de “Paris Düşerken” romanında yozlaşmış Paris sosyetesini, çürümüş ve vatanına ihanet etmeyi görev edinmiş parlemento üyelerini ve Fransız Ulusal Direniş Hareketinin nasıl adsız kahramanlarla ortaya çıktığını, diğer iki kitabında ise savaşın acımasızlığını ve İkinci Dünya Savaşını yaşamış olarak hissettim kendimi

Emile Zola’nın “Germinal” romanını okurken hakkını aramak için mücadele eden, grev yapan işçilerden biriydim adeta.

Her 1 Mayıs İşçi Kutlamalarında, Amerika aklıma gelir. İlk direnişin ve 1 Mayıs Kutlamalarının Amerika’da yapıldığını öğrendiğimde ilk tepkim şaşkınlık olmuştu.

Genç kızken aklıma takılan ve pek çok kızın da aklına takılan konuların cevabını Wilhelm Reich’in kitaplarında buldum.Ayrıca “Dinle Küçük Adam” isimli kitabı ise kapitalizm ve sosyalizm arasındaki farkı buruk bir gülümsemeyle hem de düşündürerek öğretti bana.Bu konuyla ilgili okuduğum diğer kitapları ayrıca belirtmeme gerek yok sanırım

Bu yazdığım kitaplar ilk aklıma gelenler ve yaşamımın belli dönemlerinde beni etkilemiş, yaşama bakış açımı , ufkumu genişletmeme neden olan kitaplardır.(Tabii bu kitapların yanı sıra Türk ve Dünya Klasiklerini saymıyorum bile.)

Yıllar geçtikten sonra babamın, çocukken okuma alışkanlığımın gelişmesi için o çizgi romanları bana aldığını anladım.Babamın sürekli söylediği ve yaşam düsturu olarak benimsediğim kelime ise “Oku”
Kitaplar benim umudumdur ve kitapsız geçirilen hayata hayat demem.”Herkesin kitap almaya yetecek parası yok” diye düşünebilirsiniz.

Haklısınız da, peki sahaflar ve kütüphaneler niye bulunmakta.Ayrıca kitapçılar da taksitle kitap satabilmekte.Kısaca, "kitap pahalı alamıyorum" diyen kişi sadece kendi kendini kandırmaktadır.