Ellerinden süzülen ıtır mı buğu mudur.
İnce edan ve tavrın emsalsiz kuğu mudur.
Erguvan mevsiminde İstanbul’a benzersin.
Senin demlediğin çay haz veren ağu mudur.

Demlik mest bardak meftun zambak ellerinle sun.
Elif parmaklarını dudaklarım okusun.
Bir nisan bulutusun kuruyan dudaklara.
Senin demlediğin çay ruhuma zevk dokusun.

Berrak bir ışıltıdır kapı yarenliklere.
Süzülür bakışların dem olur demliklere.
Benim için bî bedel sen sunarsan acı çay.
Acıyı bal eylersin geçit yok kemliklere.

Bilmiyorum büyü mü efsun mu bendeki hâl.
Kalbim ayrı çarpıyor sanki dilim oldu lâl.
Sular yokuşa akar sen ister isen eğer.
Senin demlediğin çay ab-ı hayat ihtimal.
Ankara,18.02.2010 İ.K