Yetenekliydik…yazmayı da …çizmeyi de iyi bilirdik.Karaya,havaya ve suya çizdik yolumuzu bu yüzden…Yolumuz yolculuğumuzdu.
Çoğu kez ayrılık olduk ayrılan yolların yol ayrımlarında.Bazen de kavuşmalardık yolların birleştiği kavşaklarda.Kimi yol üstlerinde…kimi de yol kenarlarında büyüyen bir yığın ağıt’tık ve hazırdık hep yanmalara.Hazırdık yoldan çıkmalara…dönmemelere…yada dönmeyi unutmalara yolun en başında.
Uzun…upuzun çizgilerdik kendimizi toprağa çizdiğimiz.Yol’duk…yolda kalandık…kilometre taşlarına tüm duygularımızı bastırandık…gidene ‘’gel’’demeye kapalıydık.
Geleni karşılamaya kaygılı…
Yetenekliydik…yazmayı da …çizmeyi de iyi bilirdik.Ancak yol açmayı bilemedik yol kesmeyi bildiğimiz kadar.Yol boylarında dolanıp…yol ayrımlarına takılıp…yol gösterenleri de yoldan çıkararak…yani…ne yol bildik ne iz anlayacağın!