Yarım bırakılmış intihar mektubumda
Senden bahsediyordum
Bileğimden akan kan damlalarında
Seni hissediyordum
Yüzüme bakmaya korktum
Hatırlanacak pek bir şey kalmamış gibi
Çırılçıplak soğuk zemine pustum
Neredesiniz
Sona doğru yaklaşmak böyle miydi?
Üzerimde taşınamayacak yükler varsa
Çürüyen bir ceset üstündeki kurtlar gibi
Savaşta unutulmuş bir çocuk gibi
Enkaz altında bir depremzede
Kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim
Belki tacımı takarım
En güzel kıyafetleri çıkarırım
Dağınık saçlarım
Bir sivilce gibi patlayacağım
Bir çiçek gibi kuruyacağım
Neredesiniz
Tanrının ışığı çok soğuk
Hem kim karar verdi
Bu yola
Belki kanatlarımı koparır
Cehennem üstünden atlarım
Kaç kişiyi üzdüm
Kaçına kendimi öldürttüm
Terk edilmiş bir çocuk gibi
Sözün geçmez kimsenin yüreğinde
Korku silecek karanlık çökecek
Üzgünüm!
Artık utanacağım kimse yok
Kendi başıma kaderimde ne varsa
Veya aklımda
Bilgi çökecek meczup gelecek
Korkmamak mümkün mü!
Ne yaptım size ben
Siz bana
Neredesiniz
Kendimi size sevdirebilir miyim
Aptal bir köpek gibi
Benim imparatorluğumda
Kendi kafamı uçuracağım
Tacımı takacağım
Sevimli olmaya çalışacağım
Normal bir şey gibi
Yürüyeceğim…