konuşalacak çok söz var daha.
kelimelerin arasına sıkıştırılmış hikayeler.
acının tütsülendiği
yurdumun gölgesinde üşürken sabahları
kırılmış kalemler ve yakılmış kağıtlar adına
konuşulacak çok söz var daha.

yıllar rüzgarların çıkardığı
serinlikle çekip giderken
yüzümüzün gölgesinde kalmış
masum çocuklar.

rüyalarımızın soluklandığı
dünler geride kaldı.
düşlerimiz kentlerin arasında sıkıştı.
geriye kalan tortularla avunmak bize kaldı.

acılarımızın artığı günlerde
kelimelerimin kifayetlerinden sıyrılarak
sana yazdım bu şiiri.
doğduğun gün başladı
bu serüven.

gitmeler düşmedi henüz alnın ortasına
çünkü kalmak bir şehri savunmak gibidir tek başına.
şimdi bu yazılan şiiri okuyan
dudaklarının arasında
konuşulacak ne çok söz var daha

sevgili dostum,
her nerede olursan ol
şiirin yakınında olsun.
kalbinin ve hülyalarının arasında.


mehmed asım.
ekim 2010