kenarları annesiz yollar
derinden gelen palet sesleri
ter içinde uyanıyorum
televizyon açık kalmış
belli belirsiz aralıklarla gelen
demokrasi yağmurları başlamış.

baskın basanındır,
ama devrim devirenin değil
ne çabuk geçti
paranın üstünü çikolataya yatırığımız zamanlar
insanın büyüdükçe koşmak
konusunda düştüğü ikilem
dizimde, mahallemin izleri.

ince diye üzülmedim seni görünce
tekrar okurdum ne de olsa.
oysa sen kelimesi ne gibi anlamları,
hangi dillerde sırtlanıp gelecek belli değil.
leyla, eline sağlık
mecnun çok deli olmuş.

abim olsa insanların ölümlerine
sebep bir doktor olmaktan korkup
bol sevgilimli şiirler yazan bir şair olurdum
yaralara tütün basan.

her yorgunluk bir sonraki
savaşa hazırlıktı oysa
bilmiyordum,
sahipsiz bir vicdan vurdu sağ omuzumu
şehadet parmağımı kaldıramıyorum.

kar topunun içine taş koymak gibi,
demokrasinin içine füze koymak
ve çantamda kocaman bir susuş
kitlelerin yüzünde kalan.

Mart 2011, Güzelyalı.