Dua etmek, Allah ile kurulan baðdýr ve O’na teslim olmanýn bir yoludur. Bütün insanlarýn duaya, dolayýsýyla bu baða ihtiyacý vardýr. Buna en hikmetli örnek, Kur’an’da verilen Peygamber dualarýdýr. Peygamberimiz’in ve diðer peygamberlerin dualarýnda, her konuda Allah’a yöneldiklerini, O’na gönülden teslim olduklarýný, yalnýzca O’ndan yardým dilediklerini ve Allah’ý en güzel þekilde övgüyle yücelttiklerini görürüz.

Hz. Nuh (a.s.)‘ýn Duasý

Büyük bir kararlýlýkla yýllar boyu kavmini Allah’ýn dinine davet eden Hz. Nuh (a.s.), düþmanlýk eden kavmine karþý büyük bir mücadele verir. Allah’ýn yardýmýný umut ederek ettiði dua, Kur’an’da þöyle bildirilir:

“Sonunda Rabbine dua etti: “Gerçekten ben, yenik düþmüþ durumdayým. Artýk Sen (bu kafir toplumdan) intikam al.” (Kamer Suresi, 10)

Allah, duasýna icabet eder ve ona kopacak tufan’ý haber verir. Allah’ýn buyruðuna itaat eden Hz. Nuh (as), kavminin baskýlarýna aldýrmadan büyük bir gemi yapar. Yakýnda bir deniz veya göl olmadýðý halde Allah’ýn vaadi üzerine tufan felaketi meydana gelir. Hz. Nuh (as)’ýn, kendisiyle birlikte gemiye binmeyip boðulan oðlunun ailesinden olduðunu söylemesi üzerine Allah, "o kesinlikle ailenden deðildir" buyurur. Hz. Nuh (as) da hemen Rabb’inden baðýþlanma diler:

Dedi ki: "Rabbim, bilgim olmayan þeyi Senden istemekten Sana sýðýnýrým. Ve eðer beni baðýþlamaz ve beni esirgemezsen, hüsrana uðrayanlardan olurum." (Hud Suresi, 47)

Hz. Ýbrahim (as)’ýn Duasý

Allah’ýn dost edindiðini bildirdiði ve "tek baþýna bir ümmet" olarak tarif ettiði Hz. Ýbrahim (as) ve oðlu Hz. Ýsmail (as) ile birlikte Kabe’yi inþa ederken þöyle dua ederler: "... "Rabbimiz bizden (bunu) kabul et. Þüphesiz, Sen iþiten ve bilensin". (Bakara Suresi, 127)

Yine oðlu Hz. Ýsmail (as) ile birlikte ettikleri bir baþka dualarýnda hem kendi dönemlerinde yaþayan, hem de gelecekte yaþayacak insanlar için istekte bulunurlar:

Rabbimiz, ikimizi Sana teslim olmuþ (Müslümanlar) kýl ve soyumuzdan Sana teslim olmuþ (Müslüman) bir ümmet (ver). Bize ibadet yöntemlerini (yer veya ilkelerini) göster ve tevbemizi kabul et. Þüphesiz, Sen tevbeleri kabul eden ve esirgeyensin. Rabbimiz, içlerinden onlara bir elçi gönder, onlara ayetlerini okusun, kitabý ve hikmeti öðretsin ve onlarý arýndýrsýn. Þüphesiz, Sen güçlü ve üstün olansýn, hüküm ve hikmet sahibisin. (Bakara Suresi, 128-129)

Hz. Lut (as)’ýn Duasý

Hz. Lut (as) uzun yýllar kavmine teblið yapar. Ancak eþcinsel iliþkilerde bulunan sapkýn kavminin Hz. Lut(as)’a cevabý hep olumsuz olur. Hz. Lut (as), kendisini elçi olarak tanýmayýp meydan okuyan kavminden Allah’a sýðýnarak þu duayý eder:

Dedi ki: "Rabbim, fesat çýkaran (bu) kavme karþý bana yardým et." (Ankebut Suresi, 30)

Allah, onun duasýný kabul eder ve bu sapkýn kavim helak edilir.

Hz. Eyüp (a.s.)‘ýn Duasý

Hz. Eyüp (a.s.), inananlara sabrý ile örnek olan bir peygamberdir. Çok ciddi bir hastalýða yakalanýr ve oldukça zorlu bir imtihanla sýnanýr. Ancak her koþulda sabrýný ve tevekküllü tavrýný korur. Onun samimi duasý Kur’an’da þöyle haber verilir:

“Eyüp de; hani o Rabbine çaðrýda bulunmuþtu: Þüphesiz bu dert (ve hastalýk) beni sarýverdi. Sen merhametlilerin en merhametli olanýsýn.” (Enbiya Suresi, 83)

Allah’ýn, çok farklý bir þekilde imtihan ettiði Hz. Eyüp’e cevap ise þöyledir:

"Böylece onun duasýna icabet ettik. Kendisinden o derdi giderdik; ona Katýmýz’dan bir rahmet ve ibadet edenler için bir zikir olmak üzere ailesini ve onlarla birlikte bir katýný daha verdik." (Enbiya Suresi, 84)

Hz. Yusuf (as)’ýn Duasý

Hz. Yusuf kýssasýnda, dua konusunda güzel örnekler oldukça fazladýr. Hz. Yusuf (as), yaþadýðý tüm zorluklara raðmen sabýr ve tevekkülünü koruyan, sadakatinden ödün vermeyen bir peygamberdir. Ölmesi için kuyuya atýlan, iftiraya uðrayýp yýllarca zindanda kalan Hz. Yusuf (as), gösterdiði güzel davranýþlarýn karþýlýðýný alýr ve hazinenin baþýna geçirilir. Þükreder ve Rabb’ine þöyle dua eder:

Rabbim, Sen bana mülkten (bir pay ve onu yönetme imkanýný) verdin, sözlerin yorumundan (bir bilgi) öðrettin. Göklerin ve yerin Yaratýcýsý, dünyada ve ahirette benim velim Sensin. Müslüman olarak benim hayatýma son ver ve beni salihlerin arasýna kat. (Yusuf Suresi, 101)

Kur’an’da, adýyla anýlan suredeki kýssasýnda Hz. Yusuf (as)’ýn, karþýlaþtýðý her zorlukta teslimiyet gösterdiðini ve Allah’a olan güçlü imanýný kanýtladýðýný görürüz.

Hz. Þuayb (as)’ýn Duasý

Hz. Þuayb (as)’ýn peygamber olarak gönderildiði Medyen ve Eyke halký sýnýr tanýmaz kavimlerdir. Kavminin duyarsýzlýðý ve kendisini tehdit etmeleri yüzünden Hz. Þuayb (as), Rabb’ine yönelir ve þöyle dua eder:

Allah bizi ondan kurtardýktan sonra, bizim tekrar sizin dininize dönmemiz Allah’a karþý yalan yere iftira düzmemiz olur. Rabbimiz olan Allah’ýn dilemesi dýþýnda, ona geri dönmemiz bizim için olacak iþ deðildir. Rabbimiz, ilim bakýmýndan herþeyi kuþatmýþtýr. Biz Allah’a tevekkül ettik. ’Rabbimiz, bizimle kavmimiz arasýnda ’Sen hak ile hüküm ver,’ Sen ’hüküm verenlerin’ en hayýrlýsýsýn. (A’raf Suresi, 89)

Yüce Allah bu dua üzerine hükmünü verir ve inkarcý kavim helak edilir.

Hz. Süleyman (as)’ýn Duasý

Kendisine verilen güç, iktidar, servet, cinleri, rüzgarý ve þeytanlarý yönetmek, hayvanlarýn dilini anlamak gibi özelliklerden dolayý Hz. Süleyman (as) Allah’a þükreder ve þöyle dua eder:

"... Rabbim, bana, anne ve babama verdiðin nimete þükretmemi ve hoþnut olacaðýn salih bir amelde bulunmamý ilham et ve beni rahmetinle salih kullarýn arasýna kat." (Neml Suresi, 19)

Ayrýca ettiði, "Rabbim, beni baðýþla ve benden sonra hiç kimseye nasib olmayan bir mülkü bana armaðan et. Þüphesiz Sen, karþýlýksýz armaðan edensin. "(Sad Suresi, 35) duasý dünyevi bir istek gibi görünse de aslýnda ahirete yöneliktir. "... Gerçekten ben mal sevgisini Allah’ý zikretmekten dolayý tercih ettim..." (Sad Suresi, 32) ifadesi, serveti Allah yolunda kullanmak için istediðini gösterir.

Hz. Zekeriya (as)’ýn Duasý

Hz. Zekeriya (as), yaþý ilerlediðinde ölümünün ardýndan kavminin durumu hakkýnda endiþe eder ve Allah’tan bir varis ister:

Hani o, Rabbine gizlice seslendiði zaman; Demiþti ki: "Rabbim, þüphesiz benim kemiklerim gevþedi ve baþ, yaþlýlýk aleviyle tutuþtu; ben sana dua etmekle mutsuz olmadým. Doðrusu ben, arkamdan gelecek yakýnlarým adýna korkuya kapýldým, benim karým da bir kýsýr (kadýn)dýr. Artýk bana Kendi Katýndan bir yardýmcý armaðan et. Bana mirasçý olsun. Yakup oðullarýna da mirasçý olsun. Rabbim, onu razý olunan kýl." (Meryem Suresi, 3-6)

Allah, görünürde çocuk sahibi olmasý imkansýz olan Hz. Zekeriya (as)’ýn samimi duasýna icabet eder ve ona salih bir oðul verir.

Devam Edecek...