Hz. Yusuf çocukluk yaþýndan itibaren birçok iftira ile karþýlaþmýþ, hakkýnda planlar yapýlmýþ, defalarca tuzak kurulmuþ güzeller güzeli kutlu bir peygamber. Henüz çocukken bile temiz ve güzel ahlaklýdýr ancak baþta kardeþleri olmak üzere insanlarýn zulmüne uðrar. Dahasý kardeþleri onu öldürmeye bile kalkýþýrlar. Rabb’ine aþkla baðlý, O’ndan derin bir saygýyla korkan Hz. Yusuf, toplumda en çok kýnanan suçlardan biri olan zina suçuyla itham edilir. Masumiyeti çok açýk ortada olduðu halde yýllarca zindanda yatar. Çocukluk döneminden itibaren yaþadýðý olaylar, Kur’an’da detaylý anlatýlan kýssasý ve ondan söz eden ayetler doðrultusunda þu þekilde geliþir.

Hz. Yusuf, daha küçük yaþtayken Allah’ýn ilim verdiði peygamberdir. Kendisini babalarýndan kýskanan kardeþleri tarafýndan bir kuyuya býrakýlýr. Oradan geçen bir kafile kuyuda Hz. Yusuf’u bulur ve onu Mýsýrlý bir vezire satar. Yetiþkin çaða geldiðinde, vezirin karýsý Hz. Yusuf’a çirkin bir teklifte bulunur; ondan ’murad almak’ istediðini söyler. Ancak güçlü imaný ve Allah korkusu nedeniyle, Hz. Yusuf kadýnýn bu isteðini reddeder. Kadýn, odadan kaçmak isteyen Hz. Yusuf’a arkadan yetiþir, gömleðinden çeker ve Hz. Yusuf’un gömleði arkadan yýrtýlýr. O anda kapýda vezirle karþýlaþýrlar. Kadýn kendi suçunu gizlemek için Hz. Yusuf’a iftira atar; onu kendisinden "murad almak" istemekle suçlar. Yaþanan durum, Kur’an ayetlerinde þöyle haber verilir:

Erginlik çaðýna eriþince, kendisine hüküm ve ilim verdik. Ýþte Biz, iyilik yapanlarý böyle ödüllendiririz. Evinde kalmakta olduðu kadýn, ondan murad almak istedi ve kapýlarý sýmsýký kapatarak: "Ýsteklerim senin içindir, gelsene" dedi. (Yusuf) Dedi ki: "Allah’a sýðýnýrým. Çünkü O benim efendimdir, yerimi güzel tutmuþtur. Gerçek þu ki, zalimler kurtuluþa ermez." Andolsun kadýn onu arzulamýþtý, -eðer Rabbinin (zinayý yasaklayan) kesin kanýt (burhan)ýný görmeseydi- o da (Yusuf da) onu arzulamýþtý. Böylelikle Biz ondan kötülüðü ve fuhþu geri çevirmek için (ona delil gönderdik). Çünkü o, muhlis kullarýmýzdandý. Kapýya doðru ikisi de koþtular. Kadýn onun gömleðini arkadan çekip yýrttý. (Tam) Kapýnýn yanýnda kadýnýn efendisiyle karþýlaþtýlar. Kadýn dedi ki: "Ailene kötülük isteyenin, zindana atýlmaktan veya acý bir azaptan baþka cezasý ne olabilir?" (Yusuf Suresi, 22-25)

Hz. Yusuf bu yalan suçlama karþýsýnda gerçekleri söyler, "Onun kendisi benden murad almak istedi..." (Yusuf Suresi, 26) diyerek doðruyu anlatýr. Ayrýca kadýnýn yakýnlarýndan bir kiþi de, "… Eðer onun gömleði ön taraftan yýrtýlmýþsa bu durumda kadýn doðruyu söylemiþtir, kendisi ise yalan söyleyenlerdendir. Yok eðer onun gömleði arkadan çekilip yýrtýlmýþsa, bu durumda kadýn yalan söylemiþtir ve kendisi doðruyu söyleyenlerdendir." (Yusuf Suresi, 26-27) diyerek aralarýnda þahitlik eder.

Gömleðinin arkadan yýrtýlmýþ olmasý Hz. Yusuf’un doðru söylediðinin ve iffetinin apaçýk kanýtý olmasýna raðmen Hz. Yusuf zindana atýlýr.

Hz. Yusuf, Allah’tan korkusu olmayan Mýsýr’ýn ileri gelenlerinin tuzaklarý ile karþý karþýya kalmýþtýr. Hz. Yusuf, kadýnýn çirkin isteði ile zindan arasýnda bir seçim yapmak durumunda býrakýlýr. Dahasý zindana atýlabilmesi için, toplumda en çok ayýplanan zina suçu üzerine yüklenir. Bu denli çirkin bir iftiraya uðramasýnýn nedeni de "zina"yý reddetmesi, namuslu ve üstün ahlaklý bir mümin olmasýdýr. Ýnkar edenler her dönem, samimi müminleri kendi çirkin yaþamlarýna çekmek, onlarý baský ve iftiralarla yýldýrmaya çalýþmak, kendilerince toplumun gözünde küçük göstermek ve hak dinden vazgeçirmek için bu yöntemi uygularlar.

Kýssada dikkat çeken bir diðer konu ise þudur: Kadýn, Hz. Yusuf’u kendi ahlak dýþý þeytanî dünyasýna çaðýrmakta ancak isteði gerçekleþmediði için Hz. Yusuf’u haksýz yere suçlayarak zindana attýrmaktadýr. Sünnetullah gereði inkarcýlar yaþamlarýnýn birer parçasý olan ahlaksýzlýklarla müminlere iftira atar ve onlarýn maddi ya da manevi þekilde cezalandýrýlmalarýný saðlamak için uðraþýrlar.

Hz. Yusuf ise, Allah’ýn rýzasýný herþeyden önde tutan samimi bir mümindir ve "Rabbim, zindan, bunlarýn beni kendisine çaðýrdýklarý þeyden bana daha sevimlidir. Kurduklarý düzeni benden uzaklaþtýrmazsan, onlara (korkarým) eðilim gösterir, (böylece) cahillerden olurum." (Yusuf Suresi, 33) diyerek zindaný seçmiþtir.

Ýnsanýn, arkasýnda bir destek olmadan, toplumun önde gelen kiþilerini karþýsýna almasý, Allah’ýn sýnýrlarýný korumak adýna hapsi tercih etmesi, derin bir imanýn alametidir.

Suçsuzluðu açýk olduðu halde zindana atýlmasý, hem yaþanan adaletsizliðin hem de iffetini korumaya çalýþan bir insanýn dinden uzak cahiliye toplumunda nasýl bir karþýlýk gördüðünün delilidir. Zahiren Hz. Yusuf’u temize çýkaracak bir kiþi ya da bir durum da söz konusu deðildir. Ayný surenin 35. ayetinde "... (Yusuf’un iffetine iliþkin) delilleri görmelerinin ardýndan, mutlaka onu belli bir vakte kadar zindana atmak (görüþü) aðýr bastý. (Yusuf Suresi, 35) buyrulur. Ayette görüldüðü üzere kanýtlar ortada olduðu halde suçsuz yere bir insanýn zindana atýlmasý, inkarcýlarýn vicdanlarýný harekete geçirmemektedir.

Sonuçta Hz. Yusuf zindanda yýllarca kalýr. Olaylarýn görünüþü zorlu gibi de olsa batýnýný görebilenler için durum farklýdýr. Ýnanan insanlar her türlü zorluk ve sýkýntý durumunda Allah’tan hoþnut olurlar; tevekkül eder, ümitlerini asla kesmezler. Allah’ýn her olayý hayýr ve hikmetle yarattýðýnýn bilincindedirler. Zahirinde zindan da olumsuz bir durum gibidir ancak inanan insan için hem dünya hem de ahirette hayra dönüþecektir.

Hz. Yusuf’un zindanda olduðu, Allah’ýn belirlediði kader doðrultusunda yýllar sonra hatýrlanýr. Hz. Yusuf hükümdarýn bir rüyasýna zindandayken yaptýðý hikmetli yorum nedeniyle huzura çýkarýlýr. Ancak Hz. Yusuf öncelikli olarak kendisine atýlan iftiradan kesin olarak temize çýkarýlmayý ister.

Vezirin evinde Hz. Yusuf’u gördüklerinde etkilenerek meyve býçaklarýyla ellerini kesen kadýnlar ve vezirin karýsý hükümdarýn huzuruna getirilirler. Hepsi Hz. Yusuf’un suçsuz olduðunu itiraf ederler ve böylece suçsuzluðu ortaya çýkar.

Hükümdar "Yusuf’un nefsinden murad almak istediðinizde sizin durumunuz neydi?" diye sorduðunda, kadýnlar "Allah için, haþa" dediler. "Biz ondan hiçbir kötülük görmedik." Aziz (Vezir)in de karýsý dedi ki: "Ýþte þu anda gerçek orta yere çýktý; onun nefsinden ben murad almak istemiþtim. O ise gerçekten doðruyu söyleyenlerdendir." (Yusuf Suresi, 51)

Hz. Yusuf ise bu itiraf karþýsýnda þunlarý söyler:

..."Bu, (itiraf Vezirin) yokluðunda gerçekten kendisine ihanet etmediðimi ve gerçekten Allah’ýn ihanet edenlerin hileli-düzenlerini baþarýya ulaþtýrmadýðýný kendisinin de bilip öðrenmesi içindi." (Yusuf Suresi, 52)

Hz. Yusuf’un bu çirkin iftiraya raðmen gösterdiði güzel sabýr ve teslimiyet, tüm müminlere örnek olacak bir davranýþtýr. Allah, bu üstün ahlakýna, tevekkül ve teslimiyetine karþýlýk ona Mýsýr’da güç ve iktidar verir. Kuþkusuz bu, Allah’ýn dünyada verdiði karþýlýktýr. Allah’ýn, "Ýþte böylece Biz yeryüzünde Yusuf’a güç ve imkan (iktidar) verdik. Öyle ki, orada (Mýsýr’da) dilediði yerde konakladý. Biz kime dilersek rahmetimizi nasib ederiz ve iyilik yapanlarýn ecrini kayba uðratmayýz. Ahiretin karþýlýðý ise, iman edenler ve takvada bulunanlar için daha hayýrlýdýr. (Yusuf Suresi, 56-57) ayetiyle müjdelediði üzere ahiret karþýlýðý daha hayýrlýdýr.

Hz. Yusuf kýssasý inananlar için önemli bir örnek ve ibrettir. Anlýyoruz ki müminlere atýlan iftira ne kadar çirkin ve büyük olursa olsun, kurulan tuzaklar ne kadar güçlü olursa olsun, Allah samimi kullarýný temize çýkarýr. Kötülükleri düzenleyenlerin planlarý asla baþarýya ulaþmaz. Çünkü müminler için hazýrlanan tüm tuzaklar, daha baþtan maðlubane kurulur.


Fuat Türker