"Her gün, ruhun sayfasına yeni bir mısra eklemek için bir fırsattır; sabahın sessizliği, ilhamın en saf halidir."
"Her gün, ruhun sayfasına yeni bir mısra eklemek için bir fırsattır; sabahın sessizliği, ilhamın en saf halidir."
-Yaşlanmayı geciktirici bir ilaç ya da gıda mı arıyorsunuz?Aramayı bırakın ve bir de aşkı deneyin derim ben.
-Kendimizi bulduğumuzu zannettiğimizde neden daha fazla kendimizi arama ihtiyacı hissediyoruz?
-Uçurumları aşmak için insana kanat değil,akıl gerekir.
-Bilim mi,paramı?Neden birisini seçmek zorundayız ki!...İkisi de olsa
Gri bir bulut gelir kentimin tepesine ve mutsuz maskelere döner tüm yüzler, her yüzde gülümsemeni ararken anlamsız ve manasız karakterler tanırım kadın kılığına girmiş ucubelerden, korkarım mutsuzluktan ve ben seni özlerim..
-İnsanlık için yaptıkların kendi soyunun yararınadır.
-Acınacak hale düşen bir insan,acınmayı hak etmiştir.
-Aşkın mezarı olmaz,çünkü aşk ölünce, uçar ve göklerde kaybolur.İstediğin kadar bekle veya ara asla geri dönmeyecektir.
-Bilmeyip de öğretmeye kalkanın bir kaatilden farkı yoktur.Çünkü öldürmek sadece bedeni yok etmek değildir.
-Soru soramıyorsan benimle konuşma;çünkü sözlerin ateşli bir hastanın sayıklamalarından farksız geliyor bana.
-Acı da zevk verir.Yeter ki ondan haz duymayı öğrenmesini bil.
Bugün düşündüm de ne kadar zaman geçmiş ve ne kadar az unutmuşum seni. Ne kadar az silebilmişim hatıralarını ve daha dün koynumdaymışsın gibi hala tenin kokuyor tenim.
Teşekkürler en kuzeydeki en gri bulut.
Sana karışsın bu kendi içinde anlamsız mektup.
Ve sen bir yağmur olgunlaştırıp kendinde, her sözcüğü tek damla yağmura dönüştür uzaktaki o şehirde… Yeşiller yanında olsun, griler gerinde…
İçimde aslında öyle bir şey var ki, bulamayacağım ve
Karaktersiz bir ütopya belki de sana dair hikayeler, seni barındiran şarkılar ve şiirler, bilinmez bir zaman içinde belki de hayal, sen belki de hala yatağımda bana masallar için zamanı kovuyorsundur tek başına.
Kim ne kadar uğraşırsa uğraşsın , anlatırsa anlatsın en doğru ,kişinin kendi kendine anlattığı doğrudur.Nedense o doğruların farkına da hep artık çok geç noktasına geldiğimizde varırız.İşte bu son noktada da içimizdeki ses girer devreye ‘ ‘ ben demiştim demekten bıktım der gibi’’ ama yinede der işte bira haklı
Üniversite hayatımın sonuna geliyordum ve son 2 hafta kalmıştı.Finallere çalışıyordum bir anda defteri kitabı bırakıp yazmaya başladım Ama Kime
Hiç mutlu filozof tanıdınızmı? Yada neden insanlar hep mutsuzlardan feyz alırlar?
yazan husursuzdur demiş yazar ama nedense hep tünelin sonuna üşüşen sinekler gibi pozitif yazılar iş yapar
Ağzı olan konuşuyor” diye halk arsında sıkça kullanılan bir söz vardır..
Ağzıma almaktan hiç hoşlanmadığım bu sözü nedense ben de şimdi kullanmaya başladım.
Ağzı olan konuşuyor!...
İyi de herkes niye bir başkasının ağzıyla konuşuyor?!..
Bu insanlar kendi öz ağızlarıyla konuşmayı
Bugün benim doğum günüm. Şaka maka derken 26 olduk. Geriye dönüp baktığımda ne çok şey bırakmışım ardımda. Ne çok acı, ne çok gözyaşı ama bir o kadar da mutluluk. Gülümseten anılar.
İyi ki yaşamışım, iyi ki yapmışım dediğim anılar. İyi ki tanımışım, iyi ki sevmişim dediğim
"O kadar da mutlu sanırken seni;Bir acının girdabında
döneleyen, konuşamayan,derin acılarının,hafife aldığın yanlarıyla karşımdaymışsın meğerse…Bilememişim.Affet beni "
Basit bir insanım, basit bir insanım.Tıpkı musluktan damlayan bir su kadar ucuz bir insanım. Ben ne bir kiri temizleyebilirim ne de coşkun sular gibi çağlayabilirim. Sadece küçük bir suyum. Dışarda bardaktan boşalırcasına yağmur yağsa da, ben kendi bozuk dünyamda su koyuveren bir damlayım. Ne bulutları bilirim, ne de
