"Her sabah, yeni bir sayfa; kalem senin elinde, hayat kendi hikayeni yazmanı bekliyor."
"Her sabah, yeni bir sayfa; kalem senin elinde, hayat kendi hikayeni yazmanı bekliyor."
Hepinizi tatmin etmek için, kendimden dâhildi tüm acılarım; ben de istedim biraz, biraz da siz! Ortak ürettik bu çığlığı ve ülkemde her kokmuş çorap sahibi kadar koktu çoraplarım. Her adamın terlediği kadar terledi koltuk altım.
Gurbet kelimesi yoktu haznemde. Gitmene ihtimalim yoktu. Zamansız gidişinin tesellisini bulamadım ellerde...
Senden sonra 3 aşk, iki de fantezi eskittim. Sadece üzerinden geçtiler. Öpüştüm, seviştim biraz. Biraz eğlendik ayrı zaman ve mekânlarda. Üçünden biri utangaçtı, diğeri yabancı, sonuncusu da gençliğin baharında düş fantezilerine yatmıştı. Biri uzun boyluydu, diğer ikisi orta!
Sonra; ikisi kararında, biri şişman...
Nihayet sonuçlar elindeydi ama incelemeye korkuyordu her ne kadar anlamasa da. En iyisi doktor söylesin ama ne kadar daha yaşayacağımı değil düşünceleriyle içeri girdi. Ürkek bir tavırla sonuçları uzattı. Aynı anda da kulaklarında çınlamalar başladı. Sanki doktorun söyleyeceklerini duymak istemezcesine
Saçların olabilirdi mesela, tel tel güneş ışıklarını süs gibi takınmış, rüzgârın o narin ve delice sevişme isteğine, davetkâr sallantılarla cevap veren.
En çok da arınmaya çalıştıkça çoğalan günahlarını, bana duyduğun o yapay kini, apansız hortlayan, saklamaya çalıştıkça eline yüzüne bulaşan o başıboş kederini sevdim.
Sakın bilme seni nasıl da sevdiğimi, benim ellerimde bile eskimesin ellerin. Kimse mükemmel değil evet sende değilsin...
yaşamın içinden bir yaşam seçtik kendimiz için seçtiklerimizi sevgimizle yoğurduk ,
sabrımızı koyduk , çılgınlıklarımızı yarıştırdık , anlayış gösterdik saygı duyduk birbirimizin yaşamlarına
ve benim içimde o yeşerdi onun içinde de ben yeşerdim
içimizde bir orman gizliyorduk, dışımızdan ırmaklar akıyor her buluştuğumuzda
Büyük cümlelerin altında püre edilmiş kalitesiz bir sebze gibi hissediyorum kendimi. Hormonlu olması muhtemel. Diğerlerinden daha ucuz ve bol olan türden bir sebze. Sağlığa zarar bir yan var sanki bende.
Saçma zamanların dolaşıklığını çözen ben deli. Az sonra cinnet geçireceğim dört dörtlük. Cinnetimden kimse mesul değildir.
Nedenin okunmadığını veya okuyupta anlayamadığımız pekçok konuların varlığı veya çokmu saçmalıyoruz? Yoksa olmayan bir şeyin arkasındanmı koşuyoruz? düzeltiyorum koşuyorum.....?
Gülmek ve korkmak aslında birbirine çok zıt kavramlar gibi gözükmekle birlikte birçok olgu gibi birbirlerine içiçe geçmiş kavramlardır. İnsanlar içinde bulundaki ruh haline göre aynı olaya farklı zamanlarda değişik tepkiler verebiliyor.
Oysa kaçınılmazmış gün tün eşitliği, hüzün sarıya boyayacakmış eylülü.Anlarda ayrı yörüngelerde akacakmış duygularımız meğer.Ve günberi, günöte yollara savrulacakmış muson rüzgarlarında.
ve sen hayattan ödünç aldığın tüm nefesleri geri vermişsin. borcunu ödemiş bir memur gibi huzurlu, boylu boyunca uzanırken.söyleyemediğin tüm sevgi sözcükleri. ya da açıklamasını yapmaya hiç cesaret edemediğin katı kararlarn öylece duruyordur yerlerinde.
Artık yanlış yüzler ve silik kelimelerle dolan çöp bidonum olmayacak ve yıldızlarda aramayacağım sevgi umutlarında ötesinde demiyeceğim
Belkide hepimizin hayatında platonik olarak başlayan bir aşk vardır. Sonrada başladığı gibi biten. Ama hep özel bir yerde kalan ve hiç tükenmeyen bir aşk.
Ulaşılmayan aşklar mı kalıcılığını korur diye soruyorum hep kendime. Mesela efsanelerde öyle değil midir? Aslı ile Kerem, Leyla ile Mecnun gibi. Kavuşsalardı
