İktidar Yanılgısı
Bu sözlerim, TRT programlarında son birbuçuk yılda gördüğüm esaslı program değişiklikleri üzerinedir. Konuyu daha genişletebiliriz.
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
Bu sözlerim, TRT programlarında son birbuçuk yılda gördüğüm esaslı program değişiklikleri üzerinedir. Konuyu daha genişletebiliriz.
Pazar günü ulusal bir gazetedeki bir test dikkatimi çekti. Ardından önceki haftalarda yayınlanmış olanlara da bir göz attım. Sorular insanın yaşamına dair konu başlıklarından oluşuyor. Adım adım soruları izliyor, her soru için verilmiş olan dört seçenekten birini işaretleyerek sonuçta kendinizi tanıyorsunuz(!)
Gönderilmeyen mektuplara devam...
Bir sarhoşun paltosu arasına sıkışmış şişe gibiyim. Doğrulsam gelir miyim kendime... Yattığım yer o kadar “sen”sin ki, mezar olsa inan hep kalacağım.
Şimdi, pis kokulu bir deniz kıyısında, taşlara yaslanmış yosunlara bakmak isterdim. Hani dalgalar hafifçe çarparken, yosunların saçları gidip gelir ya! Gözlerimi onların dansına odaklayıp,
taşfırını işçisi, erkek ile 3 aydan beri sadece fotoğraf alma ve gönderme yöntemiyle aşk yaşarken; kendisini bekâr ve 22 yaşında, fabrikatör olarak tanıtan, Kudamettin D.’nin ısrarlı davetleri sonucunda onun evine gidince, Kudamettin D. ve arkadaşları Cemal L. (35), Mahmut H. (51) tarafından, 72 saat boyunca sırayla tecavüz edilmiş...”
Kalemi elime almadan klavye tuşları ile başladı bu yolculuk.
Milletin kumaşıyla terzilik öğrenilmez
Bir Aralık başlangıcına düştü, Eylül ayına daha başka anlamlar yükleme isteğim... Türkiye’nin yetiştirdiği ve kendi tarzını oturtmuş bir sanatçı olarak, bende ayrı bir yeri olan Alpay’ın bir konseri sırasında tanıştım Eylül’le...
Adım neydi benim? Ne zaman sesini duymayı istesem ve beceremesem sana seslenmeyi, kendi adımı yitiriyorum.
Yeni başlangıçlar yapmak gerek cancağızım, her söze inanmamak her göze bakmamak gerek. Her insanı tanımamak, her heyecana açık olmamak gerek.
“Sakin olun” Diyor biri ..Sakin olamıyor insan..”.. üç gün değil mi? Gitmek yazgıya yazılı..” Yazgı hastane köşesi mi be deli!
yavaş yavaş gözden kaybolmaya başlıyorlar hergünki gibi ama mutlu.dakikalar saatleri saatler gün sonunu ararken güneş göz kırpmaya başlıyor geceye yavaş yavaş çekiyor ışıltısını..kelebekler dönmüyor kelebekler nerede?bir pencere arkasında sıkışmasadılarsa neredeler?
beden soluksuzlaşıyor, renk mora çalışıyor son bir nefes için denize koşuyor beden koşup koşup dalgaların kucağına