Birtanem
Sensiz kaldığım günden beri mektuplara yoldaş ettim yüreğimi.
Mektuplar ki elleri bulutlarda, gözleri ıslak
Tek sevinçleri parmak uçlarına dokunup, sol göğsünde uyumak.
Bil ki yüreğim yorulduğu zamanlarda yüzüme düşen çizgilerde taşıyorum seni .
Ekmek banar gibi banıyorum yokluğuna. Yüzü güleç şehirler geçirip bakışlarımdan gözyaşımla ıslatıyorum sana olan susuzluğumu.
Susuzluğum merhametsiz
susuzluğum yangın yeri
biraz da kimsesiz...
Yine de dayanıyor yokluğuna gözlerim . Sağım solum can kırığı olsa da hasretini sırtlanacak kadar sabırlı ve güçlüyüm sevgilim.
Yani diyeceğim düşünme beni ve üzülme sen.
Biliyorum böylesi bir aşk görülmedi bu asırda.
Ve ben sende görülmeyeni sevdim
gidilmeyen yolları
sarılmayan kolları
yaşanmayan yılları
ve bir şair elleriyle dokunup özlemine, aşkın binbir diliyle yazmayı sevdim mektupların sana sevdalı yüzüne ...
1 şubat 2014
ARZU KARADOĞAN
