"Yazmak, varoluşsal krizin en zarif intihar biçimidir; en azından birazdan okunacak bir şey bırakırsınız." - Franz Kafka"

Deneme

Şiirimizin Sorunları II

Herkes kendini yazar. Hayata neresinden tutunmuşsa onu yazar. Hayatınkendi bilincine yansıdığı kadarını yazar. Ve nihayet, hayatın neresinde saf tutmuşsa ona göre yazar. Bazen de yazıyormuş gibi yapar. Yazıyormuş gibi yapan, aslında gerçek yaşamda da öyle

Dostluk Üzerine

Kimi zaman hayat o kadar sıkar ve insanın üzerine gelir ki işte özellikle öyle zamanlarda bir dostu bulup,sanki kendi kendimizle konuşur gibi onunla konuşmak ,onunla dertleşmek , dünyanın en güzel şeylerinden biri olsa gerek.

Yanlızlığımın Anafikri

Sustu.
Sanki bütün bunları yapan o değilmiş gibi arsız sessizliklere terk etti beni. Zaman da bir o kadar arsız olmuştu o an. Akla zarar sorulara karşı siper ettim sonra zihnimi. Kocaman bir soru işaretinin altında ezilen yüreğimi, az hasarla çıkarmaya çalıştım var gücümle. Ama başardım. Arta

Başa Dön