Deneme > Sevgi ve Aşk
üzgün
Kelimeler Biriktirdim Sana İlmek İlmek D/okuman İçin
Düşler iken her gece seni, sen düş/tün anlamadım. “Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde" diye başlamış masal. "İki katlı bir ev ve bu evde bir prens yaşarmış”. Sonra düş/de gör demişler. Ev kaybolmuş, prensten haber alınamamış. Prenses az gitmiş uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş ama prensi bulamamış.
nostaljik
Kum Tanesi İle Yosun
Dünyanın en güzel sahillerinden birinde bir kum tanesiydi o. Öylesine çoktular ki, onu diğerlerinden ilk anda ayırdetmek çok güçtü.
karamsar
Ben Seni Hiç Sevmedim Ki…
Ben seni hiç sevmedim ki… En lezzetli halinde erirken dilimde, çekirdeğindeki acının tadını hissettim istemeye istemeye. Yaralı bir attı umut; yaşatmak için mücadele etmek sanki bir suçtu. Bir kurşun uzaklığındaydı. Gez, gör, arpacık! Ve bumm! Öldürmek daha kolaydı! Acıya odaklı sevdalarda, aşk yüreğe çok uzaktı. İşte bu yüzden
dramatik
Belirsiz Bir Mektup
akla gelen sözcüklerden örülü garip gelen ve giden adresinin belli olmadığı, sadece gönderenin belli olduğu, ancak kime gönderileceğinin asla bilinmediği bir mektup denemesi.
karışık/nostaljik
Hikâye Yazmak
Cevabı okur okumaz bakmasını bilen kadının erkeğin başını döndürmesinden çok ...
nostaljik
Çocukluğum - da (N) Kal - Ma
Sen ne olur hangi duvarın arkasındaysan çık artık o saklandığın yerden,
Çocukluğumla gel,
Sen ne olur hangi yöndeysen değ(sin) artık elin elime,
Çocukluğunla gel,
olumsuz
Aşkın Gözü Açıldı
Gelişen teknoloji asırlardır kör olan aşkın da gözünü açmayı başardı nihayet..
üzgün
Her Gülüşün Dua Olur Yalnızlığıma
Hasretinin kanayan yüreğinle dön yüreğime. Geldiğinde yokluk kelimelerini dudaklarında ezip yavaşca sokul yanıma. Usulca saçlarını çöz. Bahar kokulu saçlarını yüreğimin kıyılarına getir. Başını koy göğsümün sen kokan yastığına. Sesinle dokun üşümüş kirpiklerime. Yokluğunu söküp dudaklarımdan, yüreğini ser yüzümün yalnızlığında bitap düşmüş gamzelerine. Nefesini bir an tutup benim nefesime
karamsar
Ay'ın ve Bir Adam'ın Evreleri
Astronomik bir aşk, Ay'ın tüm evrelerini yaşayan bir adam,Dünya olan bir kadın ve Ay Tutulması...Sonu ne olur dersiniz...
üzgün
Ben Sana Mecburum Sen İmkansızlığa!
Ben seni unutmak için sevmedim. Şimdi sessizce yaşamalıyım seni. Son kelimelerini suskunluğuna ilmekleyip " gitmeliyim, mecburum" diyorsun. Ne diyebilirim ki haklısın. Yokluğunda da severim seni. Sana söz sevdiğim; seni sensizlikte bile seveceğim.. Bir dakika önce yürüdüğüm yollarda senin ayak izininde karşılaşma ihtimalinde sevdim seni. Unutmadan sana bir teşekkür
üzgün
Gitmişse Bitmiş... Sevgili..!
çaresiz kalmış sokakların boynu bükük sokak lambalarında da yaşanır hayat tamamen yalnızsan ve kalmamışsa gidecek hiçbir şey..
üzgün
Gece Ağır
Gece ağır,
Yerinden kıpırdatamadığım parmaklarım kadar ağır…
Kalem ağır, kelam ağır…
Düş/ü/yorum düş bahçelerinden,
Düş/üm ağır…
üzgün
Ben Seni Unutmak İçin Sevmedim ki
Ben seni sadece kendime yakın hissettiğim için, acılarım acılarına benzediğin için sevdim....Ben sadece öznesi “ senin olduğun cümlelerin yüklemi..Ben sadece sırtına yüklenmiş acıları kendi yüreğinde taşımayı onur sayacak adamın gözyaşına sirayet etmiş solgun resmi....Belki de yüreğindeki mutluluğun ayak uçlarında umutsuzlukla savaşındaki kazanmaya en yakın duran sevginin tek galibiyeti..Olmadı...Kazanamadık;