Herşeyin ama herşeyin bir bedeli olduğunu . Özlemle yaşamanın . Özlemle birbirine kavuşmanın yüce duygusunu bilerek .Yalan , Yalnış ,Çarpık uç noktalara kapılmış bir insanın gerçekleriyle bir kadın sevdim..
Bunca kelamı yazmama sebep olan son zamanlarda en çok dinlediğim iki şarkı( Limon çiçekleri Mustafa Ceceli ve Enbe Ork Altan Çelik Martılar)
Başka basamaklarda başka anlamlar bulacak onlar. Kendilerinden ve birbirlerinden kaçmaktan vazgeçebilseler. Birbirilerini olduğu gibi kabul edebilmenin yanında, can yaktıkları anların ateşini kendi yüreklerinde de duyabilseler. Sıçrasalar birden o ateşi sade karşısındakinin değil. Kendi içlerinde de hissetseler. Şaşırsalar birbirilerinin acısına. Sarılıp ağlasalar, birbirlerinin saçlarını okşasalar. Ve yeni bir an
Bazen umut ederek savaştım, savaşçı ruhum yoruldu artık. Alıp başımı bilmediğim diyarlara gitmek, unutmak, unutulmak, yok olup gitmek istedim çoğu zaman ama bu sadece korkaklık olurdu. Bazen ne için niye savaştığımı unuttum. Sonra hatırladım…. Acı çektim, ağladım günlerce ama bunlar hiç bir şeyin çözümü değil. İnsan kendi kaderini
Kırık aynanın arkasındaki resim...
Ne mi ?
Anlatayım….
Sen … Sevgin… Olmayışın… Ben….Yaşamalıyım…
Şansımı çok zorladım, anladım, seni çoktan kaybettim, vedalar kaynaştılar, yalnız kaldım. Adını buldum, kısa süren bir hikâyenin adı da adının asilliğini taşımalı… Kelebeksin sen, onun ömrünü taşıyorsun… Bir baktım ki yanımdasın, bir baktım ki aslında masalsın. Kelebeğim; ömrünü uzun tutamam senin, çoktan veda ettin, artık uzaktasın. Çok kısaydı,
Bilir miydik, serüvenlerden bir daha asla onmaz yaralarla dönecektik evlerimize.
Bırak yakımı deli sevda. Küstü gönlüm sana. Ne yıldızların kandırabilir beni artık ne da rayihaların. Körebe de oynamak istemiyorum artık. Karanlıktan korkar oldum, kapama gözlerimi sevda...
sevgi deriz ya hep herşeyin temeli, herşeyin başlangıcı, herşeyin ilacı işte o sevgi bizimkide.
Göz bebeklerime kör düğümler atılıyor bilesin.Attığım her adım sana değil saplıyor bataklığa.
Nilüfer çiçeği olup açıyorum orada , adımı yazıyorum tarihe.
Nihil oluyorum ardından ,suküna gömülüyorum sessizce.
Oysa narin ruhumda nice söyleyemediğim kıymıklı sözlerin var
Söylemesi zor ama hala ilk
Birgün bir yıldırım düşer yüreğime ve ben kaybolup gitmek isterim buralardan, cesaretsizliğim aşktan değil senden yana sevgili...
Bir çam ağacının gövdesinde çam sakızı, denizin en karanlık yerinde ışık saçan bir balık, bir zeki kadının beyninde düşünce, bir şairin yüreğinde imge, bir çocuğun ağlayışında gözyaşı, bir ülke coğrafyasında metropol, bir adada palmiye, bir fakirin evinde sımsıcak çorba, bir zenginin evinde antika, senin ise sadece sevgilin olmak
Uzun süredir aşka düşmedim ben. Teorik bilgim pekiyi ama pratiğim oldukça zayıf bu konuda.
