"İnsan düşünen bir hayvandır; ama genellikle düşünmeden yaşar, bu da onun insanlık dramının özüdür." - Voltaire"
"İnsan düşünen bir hayvandır; ama genellikle düşünmeden yaşar, bu da onun insanlık dramının özüdür." - Voltaire"
Büyüklerin dünyası hep kavgalıdır, çocuğa ilk ''Sesin ne kadar çok çıkarsa, o kadar haklısındır,'' öğretilir. Kavgaya karışınca da herşeyi çok iyi bilen büyükler karışır olaya, disiplin kurulları, evde aile meclisi. Kimse neden,niçin diye sorgulamaz,ucu
ve sonun da imzayı bastırır. Sonrası da evlere şenlik. Adam da geyiklere karşı bir alerji oluşur. Avcı arkadaşı var ise onlardan kopar. Yanında hayvanat bahçesinden kesinlikle bahsedilmesin ister. National Geographic proğramlarını kesinlikle izlemez. İzlemez ama yine de geyiklerden kaçamaz. Ya geyik veya çatallı boynuzları düşlerine girer...
Sevgi, Mevla ve Mevlâna merkezli ve Yunus gönüllü olunca sınırlama getirme imkânı bulunmamaktadır. Gel gör ki, bu minvalde sevgiyi barındıracak gönlü taşıyacak beden yapısının da kale gibi sağlam, derya gibi geniş, toprak gibi mütevazı, güneş gibi cömert olması icap etmektedir.
Sokakta yürüyorum. Bir yere gitmem lazım fakat yolu bilmiyorum. Orada duran polise soruyorum. Cevabı ise hepsiyle aynı; "Aha şurdan!"
Laikliğin doğum yerine baktığımız zaman Avrupa olduğunu görmekteyiz. Sebebi de çok basit; ortaçağda karanlığı yaşayan Avrupa’da, kiliseler ya da kilise temsilcileri eliyle halka zulüm yapılmaktaydı. Zoraki vergiler, toprakların kiliseye ait olması, düklerle papazların siyasi arena da algülüm-vergülüm ile halkın emeğinin sömürülmesi vs.
Laiklik Avrupa’da haksızlığa bir
Tarihin bu ülkeye yüklediği anlam aşkta kendini epeyce hissettirmektedir. Ganimetçi bir geçmiş mi buna sebep olan yoksa burjuvalaşamamış nesiller mi, yoksa hiç ilgisi yok biz çok farklıyız diyen anlayış mı? Cukkacılarla romantikler arasına sıkışıp kalanlar sorsunlar bu soruyu kendilerine. Aşkla tarihin ne alakası var diyenleri de gayet normal
Koca bir toplumun herhangi bir mensubunun kendince topluma bakışının sonunda ortaya çıkan alelade düşüncelerin birleşmesinden oluşan öylesine bir yazı...
Fransızca'dan dilimize geçmiş ve din ve devlet işlerinin ayrılması manasındakı bu kelimenin aslı Latince "laicus" yani din adamı olmayan kimse, din adamı dişında kalan halktır.
Atlantik ve sanayii devrimlerinin arkasındaki esas iteneklerden biri de kilise ve feodalitenin saf dışı bırakılması gerçeğidir ki Avrupa teknolojik kalkınmayı böyle
Başkaları için yaşamak sıddıkların şiarıdır. Kullukta sadakatleri tasdik edilenlerin…
...
Rableriyle ve kendileriyle o kadar barışıktırlar ki başkalarını yıkıp geçen bela ve musibet dalgaları bunlara çarptığında, sanki okyanus sahillerini yalayıp dönen munis kediler gibi kalırlar!
...
Onlar mü’min kardeşleri için
...eşitsizliğin insanın kafatasının rengine ya da cinsine göre yapılmasını elbette hiç doğru bulmuyorum, ancak yine de bir eşitsizliğin olması gerektiği taraftarıyım ve bu tip bir denge o kafatasının içindekilere ve o içeriği kullanabilme yeteneğine göre
hukuk düzenimizin ne kadar adil olduğu hakkında sizi yönlendirecek bir yazı değil sadece kafamızda birtakım sorular uyandırmak için yazılmış bir yazı...
Günümüz Türkiye’sinde ise kökeni paganizm, yahudilik ve hristiyanlığa kadar giden türban ve XIII. yüzyıl hristiyanlık modası olan pardösüden bozma tesettür kıyafeti güya islami bir örtünme modeli olarak tekrar hortlar ! Neyse ki, derken gökten üç elma düşer. Biri bu öyküyü yazana, ikincisi okuyana, üçüncüsü de türbanzede kızlarımıza. Onlar
Sadece isimler kaldı, İsimler.
Dile gelse konuşacak Ahir zaman:
“İnsan ehil iken güzeldi her zaman
Bu gün fesada düçar oldu şimde na yapabilir Ahir zaman?”
Resulullah (SAV)’ın zamanı zamanların en hayırlısı, o nesil de nesillerin en hayırlısı idi.
