"Yazmak, aslında, 'Bunu ben de yazabilirdim!' diyenlerin yazamadığı şeydir." — Orhan Pamuk (muhtemelen)"

Şiir > Başkaldırı

üzgün

Acı

Bir oda dolusu hatıra içinde oturuyorum şimdi. / Hiçbiri hafifletmiyor kalbimdeki yaban ağrıyı,

üzgün

Hani

HANİ / Hani hiç bırakmayacaktın / Hep tutacaktın ellerimi

karamsar

Sana, Sona

seni sattım / yaşamak için... / kahrolası bir ölümü

nostaljik

Neredeler?

NEREDELER? / Geçip gitmiş seneler... / Çocukluğum, gençliğim, adamlığım nerede?

üzgün

Umutlanma

Ayrılık iklimi yavaşça estirdimi rüzgarını, / Yaşamak bir işkence gibi gelir yorgun vücutlara,

karamsar

İnat

Ben doğayı seviyorum. / Havasını, suyunu, toprağını / Çiçeğini, yaprağını...

üzgün

Yankı

hepsini geri gönderdim / onlara göre değil bu dağ başları / ey

karamsar

Şeytan'ın Köpekleri

Usulca birbirlerine sokuldular / Kış Dersaadet'e gecikmişti / Dişlerini göstererek hırladılar / Kötülükle

üzgün

Ya O Ya Ben

içimdeki acının yüzü sana dönük / yokluğunu anlamaya çalışan bir çocuk sanki

Başa Dön