"Yazar olmak, beynini başkalarının ruhunda kiralamaktır; ne yazık ki kira hep gecikmeli ödenir." — Terry Pratchett"

Şiir > Bireysel

karışık

Kimim?!

**Kimim?!** / **Kim miyim.;** / **Evet yağmur yemiş papatya benim kimliğim** / **Bir güvercin boynu

üzgün

Sevdalanmak Aya Karşı

Yüzüme çizdiğim gölgeler kaldırırsa başını göğe / Ebabiller uçar gagalarında telaş

üzgün

Gece

gece sessizliğimde vurdu yine yüreğime / gözlerim uzaklara takılı kaldı / ruhum geceye asılı... /

olumlu

Anlam

Anlam / Üretebildikce anlamı var yaşamın / Bedenim dururken yerinde

karışık

İnsan Olmak

Düşüyorum...! / Kendimden kendime / Yitiyorum / Doğrular, yanlışlar

üzgün

Belki de?

Nasıl kıydın onun içindeki çocuğa? / İçinde ki sesi nasılda susturdun?

karamsar

Kıyamet

KIYAMET / Ne bu sonsuzluk kalır / Ne de bu

nostaljik

Çocuk

Buruk hayallerimiz vardı çocukluğumuzun yitik köşelerinde / Ve yitik köşeleri buruk hayallerimizin...

üzgün

Rüzgâr

Çaldın gene benden benliğimi / Kurumuş yapraklarında bir sonbaharın /

Başa Dön