Şiir > Bireysel
üzgün
Bıkkın Geceler
Bıkkın gecelerin bezgin sabahlara / Kavuşturduğu şafaklardan birisydi / Nefesime
karışık
Bir Zamanlar Böyleydi
Sadaka gibi kulağımıza sıkıştırılan / “canım” başlıklı cümleler kurulurdu bir vakit
karışık
Kimim?!
**Kimim?!** / **Kim miyim.;** / **Evet yağmur yemiş papatya benim kimliğim** / **Bir güvercin boynu
üzgün
Yor Beni Hayat!anlatamadıysam Kendimi Sana Yor Ben,!
Yorgunum işte gözlerim dolu dolu ellerimse bomboş anlatamadım ne yaptıysam kendimi sana ne kaçabildim ne anlatabildim
üzgün
Gece
gece sessizliğimde vurdu yine yüreğime / gözlerim uzaklara takılı kaldı / ruhum geceye asılı... /