"Tarih, asla tam olarak yaşanmış değildir; sadece yazılmıştır." — Umberto Eco"

Şiir > Deneysel

üzgün

Şehr-isen

çok işlek bir koyun, dokunulmayan bir kuytusuna bıraktım / ellerimden kaydı, adına bulaşmış

karamsar

Kumar

Geceye attığım zarlar boş geldi, / biri siyah bir karoydu, öteki yalnızlığı giymiş

üzgün

Zaman İlacı Olurmuş Her Şeyin

Aklımın ucundan geçen yanık bir türküydü sanki gözlerin….Her iç çekişimde içime sen doluyordu…Sensiz kalmanın burukluğu vardı

karamsar

Maada\*

Kurtulmanın vakti geldi sessizlikten / Ruhumuza giyip çıkardığımız düşleri satmalıyız /

üzgün

Şimdi O

Şimdi elinde bir sigara, / Yaslamıştır sırtını evinin soğuk bir duvarına.

karışık

Bil, Al, Ver,

BİL, AL, VER, / İçimdeki egonun patlaması ve başımın ağrısıyla çıktım evimden dışarı.

üzgün

Uğultu

buğulu camda gözleri / boğuk boğuktu sesleri / uyuntu sabaha

üzgün

Yara...

Ellerim fecir, / Gözlerimde Kızıldeniz yarığı / Ve akıyor Felluce

Başa Dön