"Ah, yine mi bir şafak söküyor? Sanırım evrendeki tek tutarlı şey, benim uyku düzenimin tutarsızlığı." - Dorothy Parker"

Şiir > Deneysel

üzgün

Aç Ar

AÇ AR / Karanlıkta oturuyorum, / Işık gözlerimi rahatsız etti

karamsar

Kumar

Geceye attığım zarlar boş geldi, / biri siyah bir karoydu, öteki yalnızlığı giymiş

üzgün

Zaman İlacı Olurmuş Her Şeyin

Aklımın ucundan geçen yanık bir türküydü sanki gözlerin….Her iç çekişimde içime sen doluyordu…Sensiz kalmanın burukluğu vardı

üzgün

Şimdi O

Şimdi elinde bir sigara, / Yaslamıştır sırtını evinin soğuk bir duvarına.

karamsar

Maada\*

Kurtulmanın vakti geldi sessizlikten / Ruhumuza giyip çıkardığımız düşleri satmalıyız /

karışık

Bil, Al, Ver,

BİL, AL, VER, / İçimdeki egonun patlaması ve başımın ağrısıyla çıktım evimden dışarı.

üzgün

Yara...

Ellerim fecir, / Gözlerimde Kızıldeniz yarığı / Ve akıyor Felluce

üzgün

Uğultu

buğulu camda gözleri / boğuk boğuktu sesleri / uyuntu sabaha

KİTAP İZLERİ

Sırça Köşk

Sabahattin Ali

Sırça Köşk: Yıkılmaya Mahkûm Bir Düzenin Alegorisi Sabahattin Ali, son eseriyle sadece bir öykü kitabı değil, aynı zamanda cesur bir veda ve sarsılmaz bir ithamname
İncelemeyi Oku
Başa Dön