Zorla gülümsemeyeceksin bundan böyle, / O maskeleri takmayacaksın bir daha, /

Farklı insanlar farklı yapılar yıpratıyor beni. / Öylesine sevilmez oluyorlar ki,

Duyguların yansıttığı bir rüyadayım yine, / Ne gecesi belli ne gündüzü, ne öncesi

Seninle konuşuncaya kadar içimde susturamadığım sesler var mesela.
Seninle konuştuktan sonra iflas eden o sesler!
Gözlerine baktığımda eriyen bir şeyler var içimde,
Anlamlandıramadığım o iç akışlarım...

Uzaktan seviyorum seni, / Dokunmadan, incitmeden, yormadan, / Uzaktan seviyorum

İstanbul! Her geldiğimde, buralarda yaşanmaz diyip kestirip attığım ama aynı zamanda içimden bir özlem duyduğum şehir. Yorgun şehir… Bir o kadar da güzel şehir… Bana göre gezilip görülecek ama yaşanmayacak bir şehir...
...“Yar senin sebebune de kaldım İstanbullarda kaldım İstanbul.”...