"“Yazmak, düşüncelerinin düğün töreni; ama bazen damat kaçıyor ve sadece çiçekler kalıyor ortada.” – Franz Kafka"

Şiir > Öyküsel

karamsar

Kipler

Bütün yıkıntıların başında bir 'yık ' emri vardır. / Bütün yangınlara bir yak

üzgün

Azizem

sert rüzgarlara terk edilmiş ruhum ....kartallar eşlik ederken ruhumun hayata yankılanan şarkısında ......kör adamın ruhunda hapis

üzgün

Özlemler

Her şey tükendi. / Yine boştayız. / Umutlarımız taze değil,

üzgün

Kardanadam

Bir gece ansızın hüzünler basmış beni / Yalnızlığımla sevişirken yatağımda /

karışık

Güneş!

Yazmayacağım demiştim biliyorum / Sadece acıyor biraz ateşi suyla söndürmüşler gibi..

nostaljik

Amado Mio

Biz seninleyken / Sen ve ben / Aynı noktada aynı

karışık

Umut Seme

Umut Seme / toprak tutmuş elinde yüzünü gösterecek kadar parlak çivi

Başa Dön