 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katılımı |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
 |
Azmi, Bir Kadın, Bir Çocuk, Bir Bebek
İsa Kantarcı
Öykü > Aşk ve Romantizm
AZM, BİR KADIN, BİR ÇOCUK, BİR BEBEK
41 yaşındaki Azmi, hayvan tüccarıydı mutlu hayatında, sığır üretip satardı, bu işlerin içinde büyümüştü, babasının işi buydu, kurbanlık için da et ve et ürünleri üreten şirketler için. Köyde bir çiftliği vardı, tarlaları vardı. Ondan sığır
satın almak için gelen bir baba ve iki oğlu vardı, kamyonla, dört sığır satın almışlardı, asmanın altında çay kahve içmişlerdi,
Azmi müşterisi şişman adamı ve iki gen
[DEVAMI]
|
|
|
• İzEdebiyat > Öykü > Gülmece (Mizah) |
241
|
|
|
|
|
Dört değil on dört çocuk doğursan boşuna ... |
|
242
|
|
|
|
|
-Elektrik faturası gelmiş
-İnşallah kabarmamıştır bu ay hanım?
-Ben üşüdüğüm zaman ısıtıcıyı çalıştırmıştım birazda haliyle kabarık azıcık.
-Üfff! Bu ne ya hanım bir yanlışlık mı var biz bu evi doğal gaz ile ısıtmıyor muyduk, yoksa elektriğe dönüşüm oldu da ısıtma şeklimiz benim mi haberim yok bundan?
-Vallahi ne bileyim Ahmet azıcık yakmıştım halbuki.
-Ooo! bu elektrik çarptı biraz. |
|
243
|
|
|
|
|
Adem peygamberden milyonlarca yıl sonra bir Adem gelir dünyaya. İnce yüzü, sivri burnu ve yer yer kırmızı lekelerin bulunduğu suratında, gökkuşağı renklerine ev sahipliği yapan iki küçük menevişli gözleriyle ve ters hilal şekli çizen dudakları ona saf bir insan görünümü veriyordu. Aslında iyi bir insandı Adem. Ama alkol almadığı zamanlar.
|
|
244
|
|
|
|
|
Evet, bu öyle bir tartışmaydı ki site de, tartışanlar neredeyse birbirlerine gireceklerdi, büyük kavga son an da önlendi. Neydi mesele? Bir daha hatırlayalım.
Asansör kullanma taraftarları ile merdiven kullanmadan yana olanlar bu sitede her gün didişiyorlar, ağız dalaşına giriyorlar... |
|
245
|
|
|
|
|
Ulan Rafet bende de akıl yok, ama ben de bilemiyorum bunu bir türlü diyorum, ona, gülüyor sadece... Kimseye zararı yok, bazı akıllılar gibi... Yan gözle bile bakmaz bayanlara... |
|
246
|
|
|
|
|
Geçmişte kalan güzel anılar vardır. Zamanında değerini bilemediğimiz... Bir gün gelir hafızanızın derinliklerinden gün yüzüne çıkar. Bizim Mahalle de öyle bir şey işte. |
|
247
|
|
|
|
|
Davayı kaybeden avukata para yook! |
|
248
|
|
|
|
|
Zaman öğle saatleri, bir şey yalamam lazım, diye düşünürken, tam da o Laz Komşularımın pastanesinin önünden geçerken o sesi duydum ’’Yala beni yala beni.’’ diyordu adeta... Allah Allah bu ses de nereden geliyor, halüsinasyon görüyorum herhalde... Sağa sola bakınıyorum, kimsecikler yok... Sapık mı bu ne, bir yerden saklanıp bana mı trip atıyor yahu!
|
|
249
|
|
|
|
|
Kafesinden yeni çıkmışçasına önce bakar şöyle bir gözlerinin içine , ardından eski şaşkınlığına geri dönüverir ... |
|
250
|
|
|
|
|
Yavaş yavaş, yenen kısımları sararmış. Sararmış sararmasına da, yine de sapı üstte heybetinden geçilmiyor... Bana oradan laf sokuyor gibi ''Beni yedin bitirdin ulan.'' diyor gibi geldi bana... Yok ya, yemeyecektim de ne yapacaktım? Turşunu mu kuracaktım? Sahi ya elma turşusu diyede bir şey var mı ki acaba? Olsa da fena olmazdı hani...
|
|
251
|
|
252
|
|
|
|
|
İşte böyle çıktık kızımla bir bahar günü. Hava kapalı mı kapalı. Olsun, yağmurda başlarsa hemen kaçarız yakınlarda ki bir yere, diye kafamızdan geçiriyoruz... Olmadı cadde de seyyar satıcılar beş liraya şemsiye satıyorlar... Alırım iki tane bir kızıma, bir de bana, devam eder gideriz yolumuza... |
|
253
|
|
|
|
|
Maaşınızı taşırken ne kamyon ne at arabası, ne uçak, ne de başka bir araç tutmanıza gerek yok. Getirin nüfus cüzdanınızı, hemen bizim Kâr Bank ile evlendirelim sizi... Kim ne veriyorsa size, biz onun beş fazlasını, on fazlasını bile veririz...
|
|
254
|
|
|
|
|
Bizim işimiz gücümüzde meslektaş Mehmet ile satranç oynamak. Öyle bir başladık mı bir iki saat sürüyor bir parti. Başımızada anlayan anlamayan herkes toplanır seyreder. Tavlada ki gibi bizde de kızdırmaca var, ancak sinirlerine hakim olan taraf tabi ki her zaman daha avantajlı. Bir de Tuğrul abimiz var o da biraz birşeyler öğrenmiş kırkından sonra arada onun ile de oynarız.
|
|
255
|
|
|
|
|
Bir düşünelim bakalım, neler yaparız neler? Üç yüz beş yüz tane daire alsak da kiraya mı versek? Ya da yok, yok, arsa alsak beş on bin dönüm, patates soğan, domates biber eksek diyorum. En iyisi borsaya girsek, hisse senedi alsak, yok ya o da pek aklıma yatmadı... Dolar alıp beklemeli veya yuro alsak, o da olmadı Japon Yeni alsak. |
|
256
|
|
|
|
|
Gelelim kesim işine.. Tabi ki önce kocaman bir tepsi bir de keskin bir bıçak lazım. O sırada kızımcım ''Canım benim sen şimdi kesilecek misin bizimmmm içiiiiiin.'' diye kendini Kurban Bayramında, karpuzu da kuzu zannedip uzun bir cümle kurup, cümleyi kurulup kurulduğuna pişman etmişse de, cümle bu şoku daha sonra hızlıca atlatmıştır... |
|
257
|
|
|
|
|
Dolares Yenge kan ve gözyaşı ile duş alır... Onun sabunu şampuanı yerine geçen, kan ve gözyaşıdır... Nerede ağlayan bir Afrikalı ana ve çocuk varsa, nerede Orta Doğu da şehit edilen bir Müslüman varsa, nerede ülkelerin anası ağlıyorsa, hemen gider toplar onların göz yaşlarını, kanlarını adamları vasıtası ile biriktirir biriktirir sonrada banyoya girer ve üstüne boca eder... |
|
258
|
|
|
|
|
Çok iyi iki dosttular. Kılıktan kılığa ve şekilden şekle girmek ise onların en büyük özelliği ve meziyetlerinden biri idi... Kimi zaman sarı leblebi olarak çıkarlardı insanların karşısına, kimi zaman patates cipsi, kimi zaman sütlü çikolata, bazı bazı ekmek arası kaşar ya da ikindi vakti okuldan dönen çocukların ekmek üzerine sürdüğü krem peynir olurlardı bu Abur ile Cubur... Sizin anlayacağımız Teksas Tommiks çizgi romanlarında ki karakterlerden bin bir surat gibi şekil değiştirme yetenekleri inanılmaz derecede fazlaydı... Ha bir de eskilerin çizgi filmlerinden Tonton vardı hatırlarsınız ''Hop hop değiş Tonton.'' dendi mi hemen şekil değiştirirdi. Kimileri de Abur ile Cuburu o çizgi filimde ki Tontona benzetirdi... |
|
259
|
|
|
|
|
Sahtecilikte üzerimize yok... Sahte rakı olayı bizim sahtecilik ustalığımıza yakışmadı.. |
|
260
|
|
|
|
|
Üç kadın toplanmışlar havadan sudan konuşmuyorlardı tabi. Onlar için hava gibi, su gibi gerekli olan, vazgeçemedikleri dedikodularını yapıyorlardı.
- Ya duydunuz mu Ayşe’nin kocası Yeşimle aldatıyormuş,
- Yok canım yapmaz Ahmet öyle bir şey, bir birlerini çok sever onlar. Ne zorluklarla evlendiler.
|
|
|
|
