• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýtiraflar |
281
|
|
|
|
|
Bugün yalnýz yaðmura tahammül edeceðim;
Ta boðazýma kadar çýkan deli yaðmura.
Tüyüme horozdan çok itimat edeceðim,
Ýtimat edeceðim þu belalý yaðmura.
Ruhumu bayrak yapýp ben teslim edeceðim
Asýlmýþ bir adamýn iki eli yaðmura.
Bugün yalnýz yaðmura tahammül edeceðim.
Bir tren ýþýðýna, güneþe çekmek seni
Ve bir þehir yaratmak, ruhundan Gülce diye.
Parçalanan gemiyi ve yýrtýlan yelkeni
Katývermek sessizce söylenen bir türküye.
Ve sonra bir köþede öldürmek ölmeyeni
Ve son vermek bitmeyen, bu bitmeyen þarkýya,
Bir tren ýþýðýna, güneþe çekmek seni.
Sana tavuskuþunun içime girdiðini
Son, en son söz olarak söylemek istiyorum.
Ýçime girdiðini, tüyünü yolduðunu
Son, en son söz olarak söylemek istiyorum.
Ýçimde tavuslarýn bir bir kaybolduðunu,
Bana da bir çift ak kanat kaldýðýný
Son, en son söz olarak söylemek istiyorum.
Peygamber çiçeðinin aydýnlýðýnda ara
Sana doðru uzanan çaresiz ellerimi.
Sýrrýmý söylüyorum vefakar balýklara:
Yalnýz onlar tutacak bu dünyada yerimi.
Koyverip telli pullu saçlarýný rüzgara,
Bir çocuðun ardýna düþen heykellerimi
Peygamber çiçeðinin aydýnlýðýnda ara...
|
|
282
|
|
|
|
|
Sýkýldýðým bir vakit, kýzgýnlýðýmda cabasý yazýyý kaleme aldým. Agresifliði fazlaca yansýttýðým söylenebilir |
|
283
|
|
|
|
|
Keþke bir sabah uyanýr uyanmaz bütün alýþkanlýklarýmý, tekdüzeliði ve sorumluluklarýmý geride býrakýp uzaklara gidebilecek cesareti kendimde bulabilseydim. Neresi olduðu hiç önemli deðil. Gücümün yettiði kadarýna, bilet param beni ne kadar uzaða götürebilirse oraya gidebilseydim. Ýçimde hep gitmediðim ve hiç bilmediðim uzak insanlarý tanýma özlemim kalacak. Ve yeniden baþlayabilmenin gizemli çekiciliði… |
|
284
|
|
|
|
|
En güçlü olduðunu idda eden insan bile, devrilir bir yumrukta hayata.
|
|
285
|
|
|
|
|
Her gün biraz daha uzaklaþýyor ve biraz daha yaklaþýyorsun kurtuluþa. Her gün biraz daha ayrýlýyor ve biraz daha kavuþuyoruz aþkým. Unut ayrýlýðý, unut kayboluþu. Geçecek, de; geçmeli, de. Zaman, atýn yelelerinde savrulup geçmeli hýzla... |
|
286
|
|
|
|
|
Üstüme vazife olmayan her iþe karýþýrým. |
|
287
|
|
|
|
|
çýkmaz sokaklar çýkar olur mu? |
|
288
|
|
|
|
|
*Ýnsanlara senin nasýl göründüðünü sorma, çünkü yalan söylemek zorunda kalacaklardýr. *Utanmazdan korkun! *Susarak anlatamýyorsam, demek ki konuþarak hiç anlatamayacaðým. |
|
289
|
|
|
|
|
Toplumsal belleðini kaybetmiþ olan topluluða, millet denmez. |
|
290
|
|
|
|
|
yazan husursuzdur demiþ yazar ama nedense hep tünelin sonuna üþüþen sinekler gibi pozitif yazýlar iþ yapar |
|
291
|
|
|
|
|
Babama sesleniyorum her an, küfrüm iki dudaðýmýn arasýnda yankýlanýyor. Beni yine uyut ve ben yine seni uyutup kaçayým. Ben uyuyup sabah olduktan sonra bana kahvaltý hazýrla ve seslen. |
|
292
|
|
|
|
|
Aslýnda herþey o lanet olasý kitabý okumaya baþladýðýmda oldu. |
|
293
|
|
|
|
|
Tarifsizlik yine alýp alýp vuruyor beni... Korkuyorum... Bunca güzel þeyi benden almalarýndan korkuyorum. Biri sifonu çekecek ve her þey bir laðým pisliðine karýþacak diye ellerim ayaklarým kilitleniyor. Yaþadýðým pembeliðin tozu gözüme kaçýyor... |
|
294
|
|
|
|
|
Beni hatýrladýn mý diyenlere ‘ Üzgünüm hatýrlayamadým’ demekten nefret ediyorum ama gerçekten hatýrlamýyorum.Ýsimler, telefon numaralarý, özel günler, yapmam gerekenlerin listesi hepsini unutur oldum |
|
295
|
|
|
|
|
Herkes yapamamýþ olabilir, ben henüz denemedim ki! |
|
296
|
|
|
|
|
Annemin, dünyanýn adaletsizliðinin en büyük isbatý olan acýlarýný, içimde taþýmaya gücüm yetmedi çoðu zaman. Ve kendimi adadýðým 'acýlarla' o acýyý gömmeye çalýþtým. Yoksa boðulacaktým... |
|
297
|
|
|
|
|
Karmakarýþýk düþünceler arasýndan sýyrýlmak için , ufacýk bir adým atmaktan aciz ben; nasýl olurda istediklerimi yapmak için,o kadar zahmete katlanabilirim. |
|
298
|
|
|
|
|
Bu savaþý sen kaybedeceksin “gerçek”. Elbette bir gün kazanacak olan benim. Boþuna gelme üstüme. Benim artýk yitirecek bir þeyim yok. Var ettiðim bir tek “O” var bende. |
|
299
|
|
|
|
|
Deðerini para cinsinden deðil, insanlýðýn bakýmýndan hesaplattýr. |
|
300
|
|
|
|
|
O nedenle zengin bugüne bakarak sevinmesin ve yoksul da üzülmesin. Çünkü topraðýn altýna her insan sadece birkaç metre bez götürebiliyor. Al sana eþitlik! |
|
Anasayfa
