• İzEdebiyat > Deneme > Yaşam |
2041
|
|
|
|
Kalbin lime lime parçalanırken kanar benliğin, ruhun dönmek ister sonsuzluğuna, tırnaklarıyla ona tutunur bedenin. Acıları gömmek için çukurlar kazarsın içinde, birbirinden dayanılmaz aldığın her nefesle. Ah, yaşamak!..
Çekip gidesin gelir; bırakıp ardında zalim, yalancı, açgözlü, bitmez tükenmez oyunlarıyla bu fani hayatı. İlla ki daha güzeldir, deyip, gideceğin yer...
Anlar olur yaşadığın, seçip içindekilerden, soluklandığın.
Ah, Aşk...
|
|
2042
|
|
|
|
Tarihin büyüsünü hissetmek istiyorum... |
|
2043
|
|
|
|
Şehit yaratabilen bir ulus, millet, görüş var olma mücadelesinde büyük bir yol kat etmiştir. Çünkü onu savunanlar, onu candan aziz bilip gerekirse canını bırakıp gitmeye can atarlar. |
|
2044
|
|
|
|
Karşımızdaki kişiye verdiğimiz her ne ise, bizi kendine esir etmiştir artık. Beklenti içinde kalmak kendimizi karşımızdaki kişiye bağlamış vede özgürlüğümüz elimizden uçup gitmiştir. |
|
2045
|
|
|
|
zamanı tanımak isteyen insanlara ki zaman her insan için önemli, o yüzden her insanın değerlendirmesi dileğiyle |
|
2046
|
|
|
|
Bir serseri hayal kırıklığı…. |
|
2047
|
|
|
|
Bir su damlası denize düştüğünde kendini umman sanır. Sonra anlar ki bir hiçtir derya içinde. Dalgayla dalga, denizle deniz, güneşle buhar olsa da özünde çektiği acı birdir. Bir boşluğu doldururken, boşluk da kendisi olmuştur. İçindeki boşluğu bir başka boşlukla doldurmaya çalışanlar, bu dünyadan bomboş gitmiştir. |
|
2048
|
|
|
|
Mabetler kentlerin münzevi evleridir. Mabetlerin sakinleri ise münzeviler.her münzevinin gözlerinin izi sinmiştir mabedin duvarlarına. Bir bakıma mabet münzevinin fildişi kulesi sayılır. Münzevi bu kulede kendi kendisiyle hesaplaşır, hâlihazırla geçmişin muhasebesini yapar, geleceği tevekkül penceresinden sızan ışığa emanet eder.
|
|
2049
|
|
|
|
ümit ve korkuları ile, heyecan ve heyezanları ile, öfke ve sevgisi ile, mert ve namertliği ile, acizliği ve hırsı ile ne tuhaftır insanoğlu... |
|
2050
|
|
|
|
Mutluluğu düşünebilecek ya da sorgulayacak kadar gelişmiş değildi beynim. Geçmişim öylesine kısaydi ki keşkelerim yoktu, belkilerim yoktu bir de. Bu yüzden de beklentilerim yoktu. Umutlarım yoktu en önemlisi. Umuda ihtiyacım yoktu. |
|
2051
|
|
|
|
...ders çıkarmaya çalışırsak aslında hiç ummadığımız güzel sonuçlar elde etmeyi başarabiliriz. Bunların hepsi hayata bakış açımızla ilgilidir.
|
|
2052
|
|
|
|
Gün sonunda, yorgun evlerine dönen işçiler, son seferlerini yapan kamyonlar.
Buranın gerçek sahipleri aslında martılar, tehditkar tavırlı köpekler ve kendi küçük dünyalarında mutlu çocuklar.
|
|
2053
|
|
|
|
Hayattaki sıkıntılar nerede biter ve ne zaman mutluluk olur?
|
|
2054
|
|
|
|
her insanın bir dönüm noktası vardır... |
|
2055
|
|
|
|
Özel… Sadece dört harften oluşuyor ama tek başına taşıdığı anlam ne denli büyüktür aslında. Özel bir yaşam, özel eşyalar, özel bir mekan, özel bir müzik, özel aşklar, özel ilişkiler, özel insanlar ve özel dostluklar…
|
|
2056
|
|
|
|
Bazen susarım...
Ölümlüler kadar ölüme; ölüler kadar da yaşamaya...
|
|
2057
|
|
|
|
güçlü değilim göründüğüm kadar gösteremiyorsam duygularımı nasıl gösterebileceğimi unuttuğum içindir nolur kızmayın bana öfkem sadece korumamdır kendimi hassas ve çıtkırıldım umutlarıma giden yolu gizleme çabasıdır yalanlarım. |
|
2058
|
|
|
|
Hep yalnızken mi gelir insanın aklına,paylaşılan o güzelim anlar?
Kahveye eşlik eden sohbetler,komşu evlerinden gelen sesler...
|
|
2059
|
|
|
|
Yüzyıllar önceden Karacaoğlan teşhisini yapmış : "...Üç derdim var birbirinden seçilmez; bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm" |
|
2060
|
|
|
|
“Eğer” dedi, “Gözlerinin içinde kendimi görürsem, beni seviyorsun demektir, o zaman arkadaş olabiliriz.”
Ona bıraktım gözlerimi… Ona bıraktım kendimi, yüreğimi...
Gözlerimin içine baktı. |
|