• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
2161
|
|
|
|
|
hayat altý üstü ,eni sonu yaþamaktýr iþte |
|
2162
|
|
|
|
|
ergen dönemimde geldi bu hediye ve buram buram çiçek kokuluydu... |
|
2163
|
|
|
|
|
Herkesin birilerinden sürekli olarak birþeyler kaçýrdýðý, nezaketin-saygýnýn neredeyse hiçe sayýldýðý bir dönemde insanlar; tüm nazikliklerini, tüm bastýrýlmýþ duygularýný yüzüstüne çýkarýrcasýna salata tabaðýnda kalan tek domatesi yemeðin sonuna doðru birbirlerine sunarlar. |
|
2164
|
|
|
|
|
oldugun gun ...
bir yildiz parladi o an, gokyuzunde gunes gibi.
yeryuzunun bir karis topragi ah etti, "goreyim" dedi. kiyama durdu kainat temasa edebilmek icin sen`le bir an....... |
|
2165
|
|
|
|
|
Sen, çocukken uçurtmasý uçmayan çocuk ve elinde yarým ekmek arasý zeytinle dolaþan biraz hüzünlü biraz kapanýk bir o kadar da narin çocuk. |
|
2166
|
|
|
|
|
Hayatýn bir anýnda, baþýmýzýn üstünde hissettiðimiz, ama görülmeyen bir kara bulut vidalanýr;Sürekli þimþek…
...Bazen kara bulut ,o kadar abartýr ki;
fýrtýna kopartýr,sel olur…Dahada yetmedi
yüreðimizin en hassas yerinde kuluçkaya oturur.
Ozaman sen seyret içimizde kopan yýldýrýmlarý…
|
|
2167
|
|
|
|
|
Güneþli bir bahar sabahý,saat on civarý..
Hayat bazen kýyak geçiyor insana.iþte o "kýyak" günlerimdeyim þu sýralar.... |
|
2168
|
|
|
|
|
Siyah boyam nerdesin? Hadi gel boyayalým þu ayakkabýyý; yürünecek yola kara çarþaflar serecektik ne çabuk unuttun. Paltom, atkým, tespih ve berem valiziiiim nerdesiniz?.. Boþaltýn doldurulduðunuz her þeyi… Bu seyahat sadece sizinle bizim aramýzda kalsýn. 3. þahýslara mektup yollarýz olmaz mý? Olmaz mý haa! |
|
2169
|
|
|
|
|
kendi baþýna dünyanýn pusularýna direnen sporcu o. o bir savaþçý. dövüþmek hayatla tek konuþmasý. sözleri yumruk gibi, tekme gibi. beden dilini konuþturan bir sporcu o. elleri ve ayaklarý yürek çarpmasý gibi. vurdukça elleri ve ayaklarý hayatýn pusularýna sisler daðýlmakta. |
|
2170
|
|
|
|
|
Kimi zaman umarsýz çýðlýklar doluþur yüreðime. Kanatýrcasýna çýkmaya çalýþýrlar. Susarlar; haykýrýrlar; bir kasýrga misali sarýp yaðmalarlar... |
|
2171
|
|
|
|
|
Belki bir gün ve sonrası, bir hüzne kilitleneceğiz hepimiz. Vurdukça duvarlarına hüznün çıkış çabasıyla, yanılıp dönen sesler çarpacak yüzlerimize.
|
|
2172
|
|
|
|
|
Hayat, patlak bir topla oynamaya benzer. Çocuk gibi, ne oynamaktan vazgeçersin ne de oynadýðýndan bir þey anlarsýn. |
|
2173
|
|
|
|
|
Yüzünü çeviriyordu baktýðýmda gözlerine. Bekaretini yitirmiþti. |
|
2174
|
|
|
|
|
Sıcak bedeni sarmanın masum şehveti, derinliğe doğru sonsuz bir dalış, gözleri bağlı, ruhuyla gören biz, yalnız o anın kokusu, en dibine dek içe çekilen, dizeleri o an oluşan, ağızdan ç |
|
2175
|
|
|
|
|
Baþarýsýz... Beceriksiz... Yetersiz insanlar...
Baþarýlý... Becerikli... Yeterli kiþileri eleþtiriyorlar hep!
Neden mi yapýyorlar?
Hasetlerinden? Evet...
Saplantýlý egolarýndan? Evet...
Ama... Ama en çok neden? Biliyor musunuz?
Dertleri merak uyandýrmak!..
Öne çýkmak!
Önemsenmek, belki de en çok!... |
|
2176
|
|
|
|
|
Yaþamanýn kýymetini bir kez daha hatýrlamak isteyenlere.... |
|
2177
|
|
|
|
|
Herkesleþebildiðin kadar mutlusun. |
|
2178
|
|
|
|
|
kelimelerin çýðlýklarýný bastýran gardiyanlar |
|
2179
|
|
|
|
|
Taze bir günün baþlangýcýnda,buðu buðu nazlanan bir bardak çay ve susamlý taze bir gevrekle güne merhaba demek. Ýlk bakýþta, harcýalem bir durum gelse de, simitten bir lokma; çaydan bir yudum alýnca iþin rengi deðiþir. Bu tat bu nefaset zengin yoksul her adem evladýný mest eder. Halkalanmýþ bir güzelliðin, buðu buðu bir tazelikle ünsiyeti insana ayrý bir tat yaþatýr.
|
|
2180
|
|
|
|
|
Gereksizlik üzerine yazýlarýn ikincisi, belkide uzun süre devamý gelmeyecek olan serinin ikinci yazýsý... |
|
Anasayfa
