• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
681
|
|
|
|
ürekli bencil tutkularýný doyurma çabasý içindeki nefsin, zor zamanlarda sesi pek duyulmaz olur; duyulan Allah’ýn ilhamý olan vicdanýn sesidir. Yaþadýðý zor anlarda kendisini Rabb’ine daha yakýn hisseden insanýn, O’na içten yönelmesi kolaylaþýr. |
|
682
|
|
|
|
…þimdi otur…uzan biraz… avuçlarýma doldur aðrýlarýný…
…uzan biraz…ve dinle…
…sana mavi masallar anlatacaðým…hiç duymadýðýn… |
|
683
|
|
|
|
dostluk üzerine bir çift laf |
|
684
|
|
|
|
kalp gülümseyerek diyor ki :)) benim ilginç bir fýtratým var biliyor musunuz?
|
|
685
|
|
|
|
Af olmazsa sevgi diye bir þey kalmaz. Af olmasa o kadar çok insan birbirine darýlabilir, sürtüþtükleri o kadar çok konu olabilir ki… Ancak Allah, affedicilik özelliðiyle insanlarý saðlýklý yaþayabilecekleri þekilde yaratmýþtýr.
|
|
686
|
|
|
|
Görsel belleðin diri dünyasýnda yaþanmýþ ve yaþanmasý ümit edilenler arasýndaki çekiþme hiç bitmez. Öyle ki insaný alýr sürükler zamanýn sonsuz algýsýnda. Kendini alamaz, zaman zaman kaptýrýrsýn büyünün hoþ ritmine. Dans eder gibidir tüm figürlerin hareketleri, yumuþak bir koþulsuzluk hüküm sürer. |
|
687
|
|
|
|
Olay Olay.. Ýnsanoðlu bir ilke daha imza attý...
Ýþte insanýn son buluþu... KENDÝSÝ... |
|
688
|
|
|
|
Ýnsanoðlunun öyküleme gereksinimi üzerine bir deneme. |
|
689
|
|
|
|
Loþ bir oda, soðuk, tozlu... Bir saat duvarda, ömrün azaldýðýný fýsýldýyor yavaþ yavaþ, sessizliðin içinde, sessizliðe inat. |
|
690
|
|
|
|
Ormanlarý yakýyoruz, hem de bile bile... Yanan ormanlar ile birlikte onlarca canlýda hiç hak etmedikleri þekilde kavrularak ölüyor yok oluyor... Nehirleri ve denizleri kirletiyoruz, fabrikalarýn pislikleri, sularýmýzý mahvediyor, duyarlý insanlarýn dýþýnda da kimseler seslerini çýkartmýyor... |
|
691
|
|
|
|
gerçek þu ki, bir gün aðaçlarýn konuþabileceðine inanacaðýz. |
|
692
|
|
|
|
Dinlenilmeme fobisi bende mi var sadece acaba? Sizde de var mý? |
|
693
|
|
|
|
Gel çaðrýsý genel ve öz itibariyle iki bölümden müteþekkildir. Bu ikili mýknatýsýn kutuplarý gibi birbirlerinden farklýdýr. Aradaki mesafe alný rahmet yüklü bulutlara deðen daðlar ile vadinin derinliklerinden nazlý nazlý süzülen nehirler arasýndaki mesafeden daha aralýdýr. |
|
694
|
|
|
|
Can dostum Hrant... Sen yaþýyorsun ve yaþayacaksýn. Ne yaparlarsa yapsýnlar, seni yok etmeyi baþaramayacaklar!
|
|
695
|
|
|
|
Renklerin en güzelini soruyorlar bana diyorum ki.. |
|
696
|
|
|
|
"Ýnsan iki ruhludur. Ýçinde bir iyi köpek bir de kötü köpek kavga eder. Hangisini daha çok beslersen o kazanýr." Kýzýlderili atasözü |
|
697
|
|
|
|
Hayatta herkes birilerine miras býrakabilir,ama önemli olan deðer verilen bir isim býrakmak olmalý |
|
698
|
|
|
|
Geçtiðim her istasyonda bir þiirim var þimdi.. Hala kaybedecek bir þeylerinizin olduguna sevinmiyor da üzülüyorsanýz bayým; kimsesiz þiirlerimin babasý olur musunuz? |
|
699
|
|
|
|
Birisi uyanýr gecenin þu saatinde anlatamayýz. ” Ne yapýyorsun?” “ Köpekler nasýl tek sýra iz býrakýyor anlamaya çalýþýyorum” sabahýn bilmem kaçýnda! |
|
700
|
|
|
|
Neden yaþamla birebir iliþkisi vardýr tiyatronun? Çünkü o, yaþamýn içinden damýtýr oyunlarýný. Ve yaþamýn kendisi bir tiyatrodur aslýnda.Bebeklikte baþlar oyunculuk. Her aðlayýþýnda kendisini anne veya babasýnýn koynunda bulan bebek, ilk oyununu sergiler.Hiçbir fiziksel sorunu olmasa bile aðlamasý oyunun ilk sahnesidir. Evet o sahneler, sahnelere eklenir ve en saf, en temiz ilk oyun tamamlanýr: “çocukluk yýllarým”. Bu oyun belki de bizim kendi yazdýðýmýz ve oynadýðýmýz ilk ve son oyundur. |
|