• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
81
|
|
|
|
Aþkýnýn fahiþeliðini dudaklarýný kanatarak durdurmaya çalýþýyor. Ýsa’nýn dikenli tacýný dudaklarýna takýyor. Dudaklarý özlem dolu alevlerle çevrili. |
|
82
|
|
|
|
Fikirler, kadük/kýsýr kalýr mý
yahut kelimeler küser, senden kaçarlar mý ?
“evet” demek içimden gelmese de demek zorundayým.
‘Dijital kölelik’ten bahsediliyor,
son zamanlarda hepimizin ortak gündemi, tartýþýyoruz..
Çocuklarýmýzý / yeni nesli ‘çaðýmýzýn vebasý’ olarak adlandýrdýðýmýz
Ýflah olmaz bu hastalýðýn kollarýna teslim ettik.
Ya Biz |
|
83
|
|
|
|
Unutmak istediklerim bir yana, hatýrlayamadýklarým beynime saplanmýþ kocaman bir soru iþareti. Sahi, yaþanmýþ olanlar neydi? |
|
84
|
|
|
|
intikam; insanlarýn peþinde koþmakla vakit kaybettiði, saçma sapan nedenler yüzünden birbirlerini zarara uðratmak için insanlarýn zihninde yaþattýðý, hiçbir mantýðý olmayan düþünce þeklidir. |
|
85
|
|
|
|
Biraz hayal gücümü kullanayým dedim ve baþlýkta eksiltili bir cümleyle ifâde ettiðim suâli öncelikle kendime sordum:
-Amerika kýtasýný Osmanlý Devleti bulsaydý ne olurdu acaba?
|
|
86
|
|
|
|
Daha biz onla tavla oynayacaktýk... Daha biz onla...
|
|
87
|
|
|
|
tebessüm; hayatýmýzýn merkezinde yer alan mutluluklarýn, içimizi dolduran huzurun, yaþama sevincinin simgesidir. |
|
88
|
|
|
|
Onlarýn ne doðumu ne yaþantýsý ne de ölümü haber deðeri taþýr bu ülkede.. Onlar ki gözlerinin karasý kadar derin ve sessiz yaþarlar hayatý.. Öyküleri de bu sebepten her zaman meçhuldür ve sadece kendilerinde saklýdýr… Onlar, baþkalarýnýn gündemine ancak “3. sayfa” haberi olarak girebilirler. |
|
89
|
|
|
|
Onca tanýdýðým insan, okuduðum onca kitap beni huzurlu bir emniyet duygusuyla kuþatamazken, uzaktan gördüðüm bir ihtiyar kadýna, beli bükülmüþ bir pîri faniye yakýnlýk duyuveriþimi yadýrgamayýn lütfen… Çok yakýn bir zamanda bizim de onlar gibi olacaðýmýz kuþku götürmez bir gerçekken hem. |
|
90
|
|
|
|
Üç yaþýndaki bir çocuðun aðzýyla. |
|
91
|
|
|
|
Ýnsanýn içindeki iyiyi ve kötüyü açýklayan bunlarýn baðlý olduðu kavramlarý da bir ikizkenar üçgen þeklinde ispatlayan, "insan" üzerine bir yazý. |
|
92
|
|
|
|
Hangi vicdansýzlýk en çok yaralayabilirdi insaný, hangi yenilgi en çok tökezletebilirdi, hangi hüzün en aðýr sancýyý verebilirdi, ve hangi acý, yaþarken henüz insanýn yaþamadýðý acýlarýn toplamý edebilirdi. |
|
93
|
|
|
|
Vefa ediyor belki aklýnca
Ama insaf etmiyor yalnýzlýk.
Takvimler bitse de yaprak yaprak;
Bitmiyor yalnýzlýk...
|
|
94
|
|
|
|
Maden ocaklarýnda kaybettim renkli tokalarýmý. Göçük altýnda kalan ustalarýma aðladým. Bir çocuktum bende, babalarýný bekleyen diðer çocuklar gibi. |
|
95
|
|
|
|
Müzik biter. Sessizliðin adý hayat olur, þimdilik. Kýsacýk anlardan ibaret zamanlar. Sesler, yüzler, yaþamdan kesitler. Hayat biter. |
|
96
|
|
|
|
Biri diðerinin mutluluðunu, kahkahasýný alýyor, kendi cehennemine ortak yapýyor. |
|
97
|
|
|
|
Ýnsan tüm güzelliklerine, tüm yaþanýrlýðýna raðmen býkar bazen bulunduðu yerden. Biraz ötelere kaydýrýp bakýþlarýný, uzaklarý merak etmeye baþlar. Karþýsýnda yükselen daðý, baþka ovalarý, vadileri, çölleri, yýldýzlarý özler. |
|
98
|
|
|
|
Bayramlar yazýdan önemli dedim.Evet,doðru dedim.
Bayram yazýsýný bile bayramý yaþadýktan sonra yazdým.
Buyurun yazýmý okuyabilirsiniz artýk... |
|
99
|
|
|
|
Temel sanat, yaþamdýr. Ýnsan gibi yaþamak, çok insani bir istektir. Bazý insanlarýn iz býrakma çabalarý bu sanata yöneldi. Önce kendisine, sonra ailesi, ülkesi ve insanlýða yararlý çocuklar yetiþtirmenin önemini kavradýlar; onlarýn iz býrakma çabalarý da, insan oldu. Ýnsanlýða yararlý insan… |
|
100
|
|
|
|
Sanki büyük bir suç iþlemiþim gibi, sanki insanlarýn gelecekleriyle ben oynamýþým gibi, sanki benim yüzümden bu durumdalarmýþ gibi ters ters bakýþlara maruz kaldým. Alýþýðým… Ýnsanlarý deðiþtiremiyorsun. Ne ben deðiþtim, ne de onlar... Canlarý sað olsun. |
|