• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1081
|
|
|
|
Boþluk... Sonsuz Boþluk... Neyle dolduracaðým hayatýmý? |
|
1082
|
|
|
|
Çünkü piþmanlýk hayatýn bize sorumluluðumuzu öðrettiði en zor derstir . |
|
1083
|
|
1084
|
|
|
|
Birçok kiþiye göre anormallik kötüdür, öcüdür, boktur, kakadýr, görüldüðü yerde kaçýlmasý farzdýr... Halbuki aksine, kaçmamýz gereken þey bugün normallik diye tanýmlanan; tüm insanlarýn tek tip olmasý, bireylerin sýradan ve sýkýcý bir yaþama sahip olmasý durumudur. |
|
1085
|
|
|
|
‘Bir kadýn çok güzel olabilir ama söyleyecek hiçbir þeyi olmamak kadar sýkýcý bir þey olamaz’ diyen Anita Roddick’e göre ‘Üçüncü binyýl kadýnlarýn gülüþleriyle þekillenecek. Bir arada duran, birlikte gülen kadýnlar belirleyecek hay |
|
1086
|
|
|
|
insana dair garip bir yazý. |
|
1087
|
|
|
|
bahar güneþinde paramparça edilen bir yüreðin isyana kayan yakarýþlarýna nasýl bir yanýt vereceksin yaþam!?! |
|
1088
|
|
|
|
Ben, ailem ve saðlýðým hariç tüm servetimi kaybetmiþken bazýlarý baþarýlarla dolu bir geçmiþle çok büyük bir servet sahibi oldular |
|
1089
|
|
|
|
Ýnsan yasayacaklarinin, hissedeceklerinin dozajini bilemeden karar veriyor cocuk yapmaya. Cok zor diyorlar, cok guzel diyorlar, yeri baska seyle dolmaz diyorlar, kisacasi herkes bir seyler diyor.Hepsi dogru soylenenlerin inan ki yanlisi yok. Ama eksigi cok. Bu hic dogum yapmamis birine dogum sancisini anlatmaya benziyor. |
|
1090
|
|
|
|
Doðumgünümde yazdýðým kýsa bir deneme |
|
1091
|
|
|
|
Ýnsan hayatýnda zirveye çýkmak isterken nelerden uzaklaþtýðý ve mahrum kaldýðý hakkýnda bir düþünce yazýsý. |
|
1092
|
|
|
|
Ruh kararsýzdý neyi göreceðine..Güneþi mi görseydi yoksa þu okyanusu mu? |
|
1093
|
|
|
|
Potansiyel bencil deðil miyiz bizler? Doðuþtan getirmiyor muyuz bu özelliðimizi? En çok kendimizi ve bize ait olanlarý önemsemez miyiz aslýnda? En çok kendi düþüncelerimizi, kendi ailemizi, kendi vatanýmý, dostlarýmýzý, sevdiklerimizi… |
|
1094
|
|
|
|
Geçen hafta Bodrum’a bir iþ için gidiþimde kafamda bu fikir doðdu.
Birden, aniden oldu hem de…
|
|
1095
|
|
|
|
Korkularýmýz ve biz… Ne çok yan yanayýz, ne çok ayrý… Halýnýn altýna süpürülen tozlar gibi bir gün mutlaka gün yüzüne çýkacaklarýndan haberdarýz. Belki de bu yüzden mutluluklarýmýzý dahi doyasýya yaþayamýyoruz. Bir gün kaybedeceðiz korkusundan… |
|
1096
|
|
|
|
Hem kaçtýðýn hem yakalandýðýn birþeydir hayat.. Ve kendimizi o yamaçlardan düþe düþe öðreniriz.. |
|
1097
|
|
|
|
Sen kimsin bir arsýz mý yoksa sevgili mi? Hayalime çöreklenen sensin. Bana bir baþkasýný düþündürtmeyecek kadar beynimin her karesine çöken bir yýðýn düþüncesin. Yüreðimi sýkan bir elsin. Duygularýmý ele geçirensin. Ya sen kimsin bir sevgili mi yoksa haydut musun? Duygularýmdan ve düþüncelerimden daha mý deðerlisin? Senin gözlerin kýymetli, senin sözlerin deðerli, |
|
1098
|
|
|
|
Hayatın gizeminin, heyecanının anlarda gizli olduğunu ve bu anları gerçekleştiğinde hep bir korkuyla düşüncelerle yaşayamadığımızı fark ettim. Bunun üzerine biraz naçizane fikirlerimi y |
|
1099
|
|
|
|
Yaðmurun susmaya niyeti yok. Elinden oyuncaðý alýnmýþ çocuk gibi, Söz dinlemeyen aþýk gibi, hiç bir tesellisi olmayan acýlý anne gibi, þimdi çalan þarkýda ' hoþça kal gözümün nuru hoþça kal' deyip ardýna bakmayan vefasýz sevgili gibi,hýzlý hýzlý yaðmaya devam ediyordu...
|
|
1100
|
|
|
|
Siyahýn sevgisi .Turuncu duymasýn . |
|