• İzEdebiyat > Deneme > Yaşam |
121
|
|
|
|
|
Covit-19 Tüm dünyada yayılırken ve evde kalmamız istenirken yaşadıklarım, hissettiklerim. Ortak duygu ve düşüncelere tercüman olmaktır dileğim. |
|
122
|
|
|
|
|
"Söz uçar, yazı kalır." Platon
|
|
123
|
|
|
|
|
Artık bunların hiçbiri de değil diyorsanız da, ben işimi erteliyorum ama bu sebeplerin hiçbiri benim ertelememin sebebi değil diyorsanız, lütfen yorumlara bırakıverin de biz de bu yazımızı kuvvetlendirelim. |
|
124
|
|
|
|
|
Sahip olduğunuz en güzel enstrüman sözcüklerinizdir.
Sessiz kalmayı bilebilmek” hımmm” lara ihtiyaç duymamak,
Göğüs kafesinden güçlü ve derinden konuşabilmek,
Ses tonunun bahsettiğiniz işe uygunluğu, |
|
125
|
|
|
|
|
sükunet, insanoğlunun hayatına çağlamakta olan öfke selinin akıtmakta olduğu zehrini engellemek amacı ile vermekte olduğu uğraştan ibarettir. |
|
126
|
|
|
|
|
Çoğumuzun, çok büyük çoğunluğumuzun; kendimizi ifade edebildiği bir mecra, edebî kişiliğimizin önsözü, ruhumuzda kopan edebiyat fırtınalarımızın mukaddimesi oldu İzedebiyat... |
|
127
|
|
|
|
|
CV'ler her zaman doğru, yalansız ve abartısız olmak zorundadır... Olmadığınız, başaramadığınız özellikleri yazarsanız öz geçmişinize, bir gün gelir gerçek anlaşılırsa, mahcup olursunuz mutlaka... İngilizceyi çok iyi, bir İngiliz ile her konuyu konuşacak kadar değilde, lise de öğrendiğiniz kadar biliyorsanız, öz geçmişinize, İngilizceyi iyi derecede biliyorum yazmamalısınız... |
|
128
|
|
|
|
|
İnsanlığına yumruk yumruk dalar hayat. Canının acısını kader diye yutkunursun. Git yukarı, dön aşağı ömür denen değirmende öğütülürsün. “Hadi oradan “diye haykırsan da yine şüphen kendinden yana .
Filmlerde, dizilerde sergilenen insanlığa salya sümük ağlayıp inanırsın ya… Sana ne desem, bilemedim ben. Tut ki dedim, seçen sensin. Yol versem, niçin diyen sensin. Aş sunsam yetmez diyen sen.
Horlanan, ezilen, hiç diye sövülürken itaat eden sensin. Ne diyeyim sana ben insan.
|
|
129
|
|
|
|
|
Bu yazı bir tavsiye yada öğreti değildir. Doğrusu yada yanlışı ile bu yaşıma kadar hayatın bana öğrettiklerini paylaşmak istedim. |
|
130
|
|
|
|
|
Nerede, kiminle, nasıl yaşarsa yaşasın insan, ölümlü bir ruhla hiç bir zaman yeryüzü üzerine sığamayacaktır ... |
|
131
|
|
|
|
|
Etrafımda olanlara bakıyorum; dayanamıyoruz farklı düşüncelere, fikirlere. Anlamak için çabalamıyoruz. Kabul etmek zorunda olmadığımızı unutuyoruz. Unutuyor muyuz, görmezden mi geliyoruz, yoksa bizim doğrumuzu kabul ettirme peşinde miyiz?.. |
|
132
|
|
|
|
|
"Bana kusursuz bir dil verin, sana büyük bir millet yaratayım." G. W. Leibniz |
|
133
|
|
|
|
|
Münevver teyzem vefat etmiş.
Nasıl üzüldüm,bilemezsiniz.
İçimden bir şeyler koptu.
Bir çınar ağacını devrilir gördüm.
Bir güleç babaannenin titrek elvedası canlandı gözlerimde.
|
|
134
|
|
|
|
|
Yaz, Necatigil’in “Kır Şarkısı” şiirinin sonundaki dizeleriyle söyleyecek olursam; “sakin, dinlenmiş, rahat” bir şekilde bitecek benim için. Ya da tam tersi olacak.. |
|
135
|
|
|
|
|
Sorular asılı, cevaplar ikiyüzlü… Oysa esas mesele zaman değil. İnsan. |
|
136
|
|
|
|
|
ne çok hayaller kurar şair ile yazarlar!..belki de, Tanrı’yı çekiştirerek geçer ömrü; bilmiyorum!,. |
|
137
|
|
|
|
|
ihtiyaç; dünya üzerinde yer bulan bütün insanların maddi, manevi gönüllerinde biriktirmekte olduğu isteklerinden ibarettir. |
|
138
|
|
|
|
|
Ne kadar anı, ne kadar ayrıntı varsa büyüyor, hayali başka bir şey yaratıyor sanki. İçimde kendisiyle başbaşa kalmış tuhaf tuhaf karakterler.. Ya da kentin tamamı ruh sağlığı hastanesi, boyutlarını ancak deli edenlerin bildiği… |
|
139
|
|
|
|
|
Güzel bir hediyeydi. Nefes alıp verirken, özgür olmak ve yaşama kafa tutmak beklenen şeyler olabilir. Türlü hediyeler içinde hayatın akışı ve yaşamın devamlılığı ilk sırada yer alabilirse de, doğadan güç alıp, kendine dönmek de bir çözüm doğurabiliyor. |
|
140
|
|
|
|
|
Ruhunu dinlendir bu büyük gürültünün içinde. Unutmuşlukların ve unutulmuşluğunla otur bir ağaç gölgesine. Bırak kendini toprağın ve rüzgarın gürültüsüne. Onlar sana anlatacaklardır tüm yitirdiklerini. Ruhuna anlat yitirdiklerinin içinde bıraktığı büyük sızıyı. Gözyaşlarını korkusuzca akıt toprağa çünkü ruhun tekrar toplayacaktır onları senin için. Sadece yitirilmiş zamanların senden götürdüklerinin boşluğunu doldur, sessizce. |
|
Anasayfa
