• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1461
|
|
|
|
Bir yýl bitip, baþka bir yýla merhaba dediðimiz bu günlerde dileklerim sizler için :) |
|
1462
|
|
|
|
“Ulan þimdi gidiyoruz bir kýyamete geride kalanlarý kim kapacak acep?” |
|
1463
|
|
|
|
- Yine gece… uykumda konuþuyorum seninle…
|
|
1464
|
|
1465
|
|
|
|
Kaderinizi oylayýn efendiler, lakin hýrs, fesat, kin ile deðil. |
|
1466
|
|
|
|
Ýki Dünyam olsun benim, alýp baþýmý gideceðim, onlaradan birþeyler öðreneceðim iki dünyam... Anlatsýn bana hayatý sadece bana ve bana inat... |
|
1467
|
|
|
|
hani hep deriz ya,çocuk olsam, ben de bu parklarda koþup oynasam;
hani hep büyüsek deriz küçüklüðümüzde;
gerçekten istiyor muyuz,yoksa kaçmak için bir yol mu hayal ediyoruz,
kim daha þanslý adledebilir ki kendini;
zamaný geri çeviremeyeceðimize göre hayatýn iyi yönlerini görmeye ne dersiniz? |
|
1468
|
|
|
|
Uðrunda ölmeye deðmeyen bir hayat yaþanmaya da deðmez." (Malraux) |
|
1469
|
|
|
|
...burasý öyle bir yer ki, gürültüler içinden karanlýklar doðuyor, karanlýklar bitmeden korkaklýk boy gösteriyor.
Korkaklar lider olup, inanmadýklarý þeyleri inanç diye insanlara yutturmaya çalýþýyorlar...
|
|
1470
|
|
|
|
Insan dogasi geregi kole degildir ve gozleri ne kadar sacma sapan secimlerle uyusturulursa uyusturulsun illa ki birisi gelir ve bazi seylere kafa tutar... Sonu hos olmasa da... Yine de deger.
|
|
1471
|
|
|
|
Bu ezgi, bu notalar, bir akþamüstü esintisi gibi ellerimde, yüzümde, saçlarýmda dolaþan bu “sol”ler, “fa”lar, “do diyez”ler .. |
|
1472
|
|
1473
|
|
|
|
Kendimi bazen bir sonsuza, bilinmeze giden tünelde yolculuk eder gibi hissederken kimi zaman ucunu, bucaðýný göremediðim envai çeþit çiçeklerin ve doðanýn her tür güzelliðinin olduðu bir açýk alanda hissediyorum.
|
|
1474
|
|
|
|
Seçeneklerin, arzularýn, hayallerin ve gerçeðinle, herþeyinle ona aitsin. |
|
1475
|
|
|
|
En Karanlýk Noktasý Ýnsanoðlunun, En Aydýnlýkta Kalanýdýr |
|
1476
|
|
|
|
"Onlar on yýl önce evlendiler, þimdi on beþ çocuklarý var. Üç ay sonra sahip olacaklarý çocuk sayýsý on sekize çýkacak" diye söze giren spikerin, anlatmaya devam edereken yüzünde bir gülümseme belirmiþti |
|
1477
|
|
|
|
Hayatýn durduðu inancýna kapýlýr ya herkes bazen, ne mükemmeldir yaþamak o anda… Tam dünyanýn durduðu zamanlarda, attýðýn simitle karnýný doyurmasý bir martýnýn… Ýþte yaþam bu kadar somut ve yalýn aslýnda... |
|
1478
|
|
|
|
Aslinda paylasilmayan guzel seylerin
dostluk gibi, saygi gibi, sevgi gibi, ask gibi
bir gun kendi kendini yok edecegine inananiyordum
ve bir zamanlar guzel olduguna,
degerli olduguna inandigim hersey zamanla kendini imha etmeye baslamisti icimde.... |
|
1479
|
|
|
|
BARIÞ'ý hayata baðlayan minicik, miniminnacýk bir kuþ vardý içinde. Durmadan ötüyor, hiç susmuyordu. Neden biliyor musunuz? Çünkü BARIÞ BEBEK bu kuþun susmasýna izin vermiyordu. |
|
1480
|
|
|
|
Göðsümde taþlaþýyor sözler,saðarsam dilimi dökülür mü
özüm? |
|