• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1701
|
|
|
|
|
Neden istikrar olmasýný bekliyoruz? Hangi ülkenin tarihinde onlarca yýl kesintisiz süren istikrar var? En baþarýlý ülkeler, siyasal ortamlarý en hareketli olan, yoðun deðiþim ve dönüþümleri yaþamaya adapte olabilen toplumlar deðil mi?
|
|
1702
|
|
|
|
|
Her þeyin bir sonu vardýr bilirim ama unuttuðumdan deðil de, baþýný özene özene yazdýðým hayallerimin gelememiþ bir türlü nihayetleri. Ýllaki bulacaksam bir yerlerde kabahat, ezeli olduðunu bildiðim ebedi olmamasý için dua ettiðim þanssýzlýktandýr. |
|
1703
|
|
1704
|
|
|
|
|
Aslýnda bir hicret arýyorum! |
|
1705
|
|
|
|
|
Kritik ederken anlamlarý, kelimeleri, cümleleri, kendini bilgiç bir rüzgara teslim edersin. Anlamýný bilmeden anlam yükleyip, gülümsemeleri dudaðýna yerleþtiriverirsin.
Görünen, gerçek aþkýn yansýmasýdýr o' nda. Sende olmayan her þey kiþileþmiþ ruhunda. Baþka adým atmak yakýþmaz, eðreti durur üzerinde. Esip geçen mutlu bir andýr, sýcaklýðýn odaðýnda..
|
|
1706
|
|
|
|
|
Hayat fýrtýnada patlamýþ bir okyanus gibidir. |
|
1707
|
|
|
|
|
Sabahýn ayazýnda üþüyor ellerim, buz kesmiþ yýrtýk ayakkabýlarýmýn deliklerinden fýrlayan parmaklarým… Güneþ bulutlarýn arasýndan kýsýk aydýnlýðýný gösterse de deðmiyor zamana yenilen ve zamanla ezilen bedenime sýcaklýðý… Güneþ aydýnlatamýyor biriken karanlýklarýmý. Ben gözlerimi dünyaya açalý beri gönül heybemde karanlýklar biriktiriyorum. Bu benim tercihim olmasa da hayattan payýma düþen karanlýklardan gayrisi deðil.
|
|
1708
|
|
|
|
|
Ýþte hayat sen;senaryosu drama olan tek perdelik bir oyunsun... |
|
1709
|
|
|
|
|
Bir yýl daha bitiyor. Hayat yolculuðumuza bir yýl eksik olarak devam ediyoruz. Geriye dönüp baktýðýmýzda bizde çýkan koku gül kokusu mu insanlarý mutlu eden, yoksa bir hiç mi?...
Çýktýðýmýz her basamakta öðreneceðimiz çok þey var, gönüllerini kazanacaðýmýz bir çok insan..
|
|
1710
|
|
|
|
|
Ýnsanýn gülen ve sinirli hallerine dair |
|
1711
|
|
|
|
|
Geçenlerde siyasetin nabzýnýn attýðý yerde, Türkiye’nin ikinci büyük þehrinde, bozkýrýn ortasýndaki cennette, yani Ankara’daydým. Ankara; yetiþme çaðýndaki genç bir kýz misali ne kadar da büyümüþ, geliþmiþ, serpilmiþ... 13 Ekim 1923’te baþkent olan Ankara’nýn o zamanki nüfusu yirmi bin civarýndaydý. Bugün bir metropol haline gelen Ankara, o zamanlar adeta bir Orta Anadolu kasabasý görünümündeydi. Günümüz Ankara’sýnýn nüfusu dört milyon sýnýrýný zorlamaktadýr. Dünden bugünü büyük bir hýzla geliþen Türkiye’nin baþþehri Ankara, bozkýrýn ortasýnda bir güneþ misali karanlýklarý aydýnlatmaktadýr. Artýk Ankara bir hüzün kenti deðil, bir sürur ve gurur kentidir. Bu güzel baþkent, geleneksel ve modern çizgileri taþýyan birbirinden güzel yapýlarýyla baþkent olmanýn onurunu iliklerine kadar hissettirmektedir.
|
|
1712
|
|
|
|
|
Sevgi, onur gibi kavramlar insaný kendisi yapar, bu kavramlar yitince "kendisi" kalýr mý? |
|
1713
|
|
|
|
|
"Birkaç yýl önce, Babalar günü ile ilgili hiç bir þey okumama kararý almýþken; bugün elimden geldiðince hiç bir babalar günü yazýsýný okumadým.
Gel gör ki; gazeteler, internet, çeþitli internet paylaþým siteleri, buna engel oluyor. " |
|
1714
|
|
|
|
|
Kütahya Altýntaþ ilçesi baþbakaný ( þu an sað deðil ) Allah cc rahmet eylesin. |
|
1715
|
|
|
|
|
biliyorum iþin aslýný da gözlerimi gerçeðe kapatýveriyorum sanki gözlerim kapalý olsa da hiç hissetmeyecekmiþim gibi |
|
1716
|
|
|
|
|
Þu an hayattayýz belki ama yarýn, haftaya, önümüzdeki yýl bu dünyada olup olmayacaðýmýzý asla bilemeyiz. Ýþte bu nedenle, hayata hep yi tarafýndan bakmalý, |
|
1717
|
|
|
|
|
Dünle bugün arasýndaki en büyük fark güneþle olan kavgamýzdaki üstünlük. Ya o beni kafama ýslak sünger koymadan baðladýðý elektrotlarla idam koltuðunda ölmeme korkusu hissettirir, ya da ben bulutlarýn aðýrlýðýyla atarým onu penceremin önünden görünmezliðe... |
|
1718
|
|
|
|
|
Düþünceler gizli kapýlarýmý çalýyor birer birer. Ama her kapýya cevap olarak içerde oturan BELÝRSÝZ bakýyor... |
|
1719
|
|
|
|
|
Birini sevmek zalimce bir þeydir. Tutkudan gözünüzü kör eden o vahþi duyguya elinizi verip de nasýl bir bedenmiþ gibi kalabilirsiniz. Artýk bir suret olmak ya da zalimlerden zalim olmaktýr elinizdeki, ne elinizdekiyle mutlu olacaksýnýzdýr, ne elde edemediklerinizle.
|
|
1720
|
|
|
|
|
''Karþýlýðýný veremeyecek birine bir iyilik yapmadýkça, mükemmel bir gün geçirmiþ sayýlmazsýn''
(JOHN WOODEN)
|
|
Anasayfa
