• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1861
|
|
1862
|
|
|
|
Herkes kaçmak ister bir gün hayattan, varolduðu dünyadan ve çevreden.
Baþka bir bedende soluklanmanýn nasýl olacaðýný bilmek ister her bilinç.
Arasýra, canýmýz istediðinde baþkasýnýn bedenine girip onun kimliðinde takýlmak bir süreliðine.. Ne hoþ olurdu deðil mi?
|
|
1863
|
|
|
|
Hayatta herkesin yapmak zorunda olduðu bir seçim var.Herkesin dahil olmasý gereken bir sýnýfý. |
|
1864
|
|
|
|
Tamtam sesleri kulaklarýmda.Hýzlý hýzlý yürüyorum sýk aðaçlarýn arasýnda . Güneþ ýþýðý yok. |
|
1865
|
|
|
|
takdire þayan varlýk; insan. |
|
1866
|
|
|
|
Gece yarýsý...
Bu daha ne kadar sürecek Hattat söylesene, daha ne kadar? Bir zamaný var mý? Zamaný var ise benim mecalim var mý peki?
Daha ne kadar dayanýrým sence? Bir çözümsüzlük yumaðý ki sorma be hattat. Ne çözülür gibi, ne açýlýr, ne de bitecek gibi.
|
|
1867
|
|
|
|
Otobüs garajlarýnda vedalaþmalar, tekrar tekrar sarýlmalar, hareket eden arabanýn arkasýndan el sallayarak koþturmalarý hiçbir zaman sevmedim. Bu tür davranýþlarý her zaman birini uðurlamaktan çok, duygusallýðý eylemlerle abartýlmýþ eziyetler seremonisi olarak algýlamýþýmdýr. Otobüs terminalleri ve tren istasyonlarýný bu yüzden hiç sevmemiþimdir |
|
1868
|
|
|
|
benim adým siyah, sadece karanlýða hasretim.. ben her gece karanlýkla seviþirim! |
|
1869
|
|
|
|
farkýndaysan hayatýmda hep projeler var. Ýsmi olan projeler: Ayþe ile arkadaþ olmak ve sonra evlenmek projesi, part-time çalýþtýðým þirkete ISO 9001 belgesi aldýrma projesi, Harvey Mackey'in kitabýný okuma projesi. Eðer bu projeler olmasaydý, ben bu yeten |
|
1870
|
|
|
|
Bu Tramva geçici mi ? Ýz býrakýr mý ? Yoksa beni de alýp götürür mü ? Ya seni, seni orada býrakýr mý ? |
|
1871
|
|
|
|
Aðlamýyorum, sen bana aldýrma...
Senden çok uzak bir kentin, kocaman yüksek binalarýnýn renksiz camlarýnýn ardýnda,
karlarla çizilmiþ soluk dünyamda
inan ben de mutluyum kendi kalabalýðýmla..... |
|
1872
|
|
|
|
Zamanýn göz açýp kapayýncaya kadar geçen en kýsa parçalarý fotoðraflar... |
|
1873
|
|
|
|
Nice gözkapaðýnýn altýnda hiç kimsenin uykusu olmamanýn sevinci... |
|
1874
|
|
|
|
Bugün geriye dönüp baktýðýmda bayramlarýn çok sade bir þekilde kutlanmýþ olduðudur. Yanýlmýyorsam asýl özlem duyulan bayramlar deðil, yaþanýlan o yaþ devreleridir. Çocukluk, gençlik çaðlarýna duyulan özlemin baþka bir tarzda ifadesi olsa gerek.B allandýra ballandýra anlatýlanlar aslýnda bayramlar deðil çocukluk ve gençlik yýllarýnýn o heyecanlarý. |
|
1875
|
|
|
|
Yalnýzlýk; hayat denilen mechul bestede bir nota o olmadan olmuyor. |
|
1876
|
|
|
|
Ýnsan nekadar mükemmel yaratýlmýþ!.. Bir anlayabilse bunu, ya da daha doðrusu anladýðýný sandýðýný gerçekten anlayabilse...
|
|
1877
|
|
|
|
Aldýrma a þair, bu tufan gelir gecer, sen sýký tut kalemini, seyreyle ...
|
|
1878
|
|
|
|
Bakmýyor, görmüyor, duymuyor, hissetmiyor. Aklý, ruhu, beyni baþka yerde. Ne oldu diye sorsam? Duyacaklarýma hazýr mýyým, kabul eder miyim? Kabul edilir mi? peki kim kabul eder? Sorulardan çok alýnan cevaplardan kaçar insan. Duymamak, kabul etmemek için kaçar.
Kaçmýyorum. Soruyorum.
Meðer aþk kapýyý çalmýþ kapý açýlmýþ, aþk içeri buyur edilmiþ içeri gelmekle kalmamýþ yüreðin tam orta yerine oturmuþ. Kalkmaya, gitmeye hiç niyeti yok.
|
|
1879
|
|
|
|
öyle iþte negelir elden insan kalmaktan baþka |
|
1880
|
|