• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
521
|
|
|
|
|
Akvaryumlara gýcýðým abi… Böyle dünyadan izole izole çimiyorlar ya içinde kýlçýksýzlar… |
|
522
|
|
|
|
|
Üret ve tüket.
Bu iki kelimenin sýnýrlarý dâhilinde kurgulandý modern zamanlar. Kurguyu yapanlarýn; insanlýðýn her gün daha ileri gideceðine ve doðal olarak daha mutlu olacaðýna olan inancý tamdý.
|
|
523
|
|
|
|
|
Ve çýkýþý yok artýk hayatýmýn, çýkýþý çok hayatýnýn içinden...
|
|
524
|
|
|
|
|
Hayatým zamansýz ve belki bir o kadar da hatalarla dolu. Sözcüklerim çalýnmýþ, gözlerimse siyah birer çukurdan ibaretler. Yalnýzlýða doðru ilerledikçe beni kötülüyorlar. Onlara bakmak istemiyorum. Onlarý görmek istemiyorum. Onlarla görmek istemiyorum. |
|
525
|
|
|
|
|
[[I]]"Ayna gibi bir þeysin sen sanýrým: Baktýðýmda kendimi görüyorum... Hem ben gibi... hem de aynaya bakýnca insan kendini inceler ve birþeyler yakalar... yakaladýklarýna daha detaylý bakar, ve onlarý ele alýr... -bkz: büyüyen götü görüp, küçültme giriþi |
|
526
|
|
|
|
|
Yazarak yaþamak.Yazmaya baðlanmak. |
|
527
|
|
528
|
|
|
|
|
Þimdi sana büyüttüðüm çocuklar yuvarlanýyor o ilk konuþtuðumuz kamelyadan... Uzatýyorum, tutmuyorlar elimi... Ýçlerinden biri gözümün içine baka baka boþluða býrakýyor bedenini, intihar kokan akþamlarda bir düþ daha yitiriliyor sana dair... Ve sen dönene kadar sürecek bu intiharlar... Her akþam minik bir ceset uzanacak gözlerimde... |
|
529
|
|
|
|
|
"Neyi görmedik ki bu hayatta… Neyi tatmadýk ki… Bazen durup da hayatý günlük lüks zevklerle yaþadýðýmýz için boþ nitelendiriyoruz kendimizi." diye baþlýyor Mehmet Cem UYSAL bu yazýsýna. Kendisini baþtan keþfedercesine çok insana hayatlarýndaki en gerçek aynayý sunuyor. |
|
530
|
|
531
|
|
|
|
|
Benimle ne savaþ ne seviþ. Öyle olduðun gibi kal. Bir paket sigaranýn üstünde kimsenin bilmediði adýn yazýlý kalsýn. |
|
532
|
|
|
|
|
Boðazýnda yutkundukça büyüyen o düðüm,gökyüzüne sabitlediðin bakýþlarla daha bir büyüyor,boðulma krizlerini atlatan bedenin büyük bir savaþtan çýkmýþçasýna yýðýyor geçmiþinde ne kaldýysa hayatýna.Sonra konuþman için seni çýðlýklarýnla uyandýran düþler hediye ediyor.Yüreðin açýyor sen kendine acýmayý öðreniyorsun.
|
|
533
|
|
|
|
|
insanýn kaybetmeyi öðrenmesi için bir bedel ödemesi gerekir.biz sadece bu bedele dayanabilirim diyerek kendimizi kandýrýrýz.sonunda hem kaybetmeyi öðrenir hemde dayanamayacaðýmýz bir acý yaþarýz..! |
|
534
|
|
|
|
|
Kalbine hükmeden kadýnlar var bu dünyada.
En zoru baþaranlar diyorum ben onlara.
Materyal hayallerini yaþamak uðruna duyguya ait ne varsa unutan, unutmak zorunda býrakýlan; hisleri yüzlerinden daha gergin olan kadýnlar..
|
|
535
|
|
|
|
|
Gün olur babandan iþitmediðin azar, ailenden görmediðin ceza bir kýþ günü suratýna ince ince vuran kar taneleri tarafýndan yerine getirilir... |
|
536
|
|
|
|
|
Emanet maskeleri altýnda binlerce sahte yüz gördüm... |
|
537
|
|
538
|
|
|
|
|
Açlýklarýný doyuramayanlara adanan.. |
|
539
|
|
|
|
|
onun cümlelerine bilinçsizce vurulmuþtum. |
|
540
|
|
|
|
|
Bir an gelecek en unuttuðum yerden çýkýp gülecek diye bekliyordum hep. Bazen dualar yolluyordum günahlarýna, cezalandýrýldýðým kadar baðýþlansýn istiyordum. Onsuz bir beni görünce, aldatýlan çocuk, býçaklanan göz, yankesilen ciðer, yýrtýlan perde, buruþan surat(...)bana beni anlatýyordu; anlatamýyordum!... |
|
Anasayfa
