• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
741
|
|
|
|
gitmek mi daha zor kalmak mý? Sevipte sevilmemek mi daha kötü, sevilipte sevdiðini kaybetmek mi? Aðlamak mý daha kolay gülmek mi? Ölmek mi daha acý yaþamak mý? Unutmak mý daha zor unutulmak mý? |
|
742
|
|
|
|
Gitmelerle gelmeler ayný yolun üzerindeki bir renk deðiþiklidir.
Mesafeler mi?
|
|
743
|
|
|
|
Mete ellerini,kollarýný,bacaklarýný neþeyle salladý,yataktan kalktý ve iþe gitmek üzere otobüse bindi.Sabahýn alaca karanlýðýný çok seviyordu,hafiften bir þarký mýrýldandý yol boyunca |
|
744
|
|
|
|
Derin bir of çeker tekrar kadehine doldurursun içkini.Eline alýr pencere kenarýna geçer camda çýkan gölgenle konuþursun..Yüzündeki kýrýþýklýklarýn ne zaman oluþtuðunu anlamazsýn bile.Zaman o kadar hýzlý bir tren ki Hiçbir istasyonda durmuyor.Bindiðin bu trenden ancak öldüðünde inebiliyorsun.Trendeki arkadaþlarýn çok garip.Hepsi dünya derdine kendisini kaptýrmýþ kurma oyuncaklar misali her gün ayný þeyleri yapýp duruyorlar.Sonunda herkes ayný tekneye binip bu oyuncaklar diyarýndan göçüp gidiyor... |
|
745
|
|
|
|
taze çýkmýþ kýnýndan somun tekmesi.içine teke teke bir keçi girmiþ.masalýn bölük pörçük anlamsýz gözleri büyümüþ büyümüþ kocaman kocaman prensestlere ruhunda devleþen cüceler minik minik devlere dönüþmüþ.herkes kendi halinde yaþarken sütlimaný kentinde biri çarký döndürmüþ...döndüren kaçmýþ kaçanlar dönmüþ.taze çýkmýþ kanýndan bu kýpkýrmýzý býçak.senin tek görevin buraya yazmak.adab-ý mabad çerçevesi içinde üç kuruþluk kornea çeviriyoruz.sahne biziz üstümüzde lekeler atlayasýya uçuyoruz uçuk yerlerimize. |
|
746
|
|
|
|
Adým þimdi kayýtlara geçsin...
|
|
747
|
|
|
|
ne diyeyim þimdi sen en iyisi bi oku benden seni... |
|
748
|
|
|
|
Buradasýn ya, aklýný kaçýrmýþ olmalýsýn. Hayat böyle bir þey, seçenekler sunar, bedeli karþýlýðýnda. Oysa hepimiz masum geliriz dünyaya. Deli olmalýsýn veya karanlýk tarafa geçmiþ.
|
|
749
|
|
|
|
Pekala hissetmenin çok ötesinde, sonsuzda, mecranýn þu an itibariyle, içkin bir aþka evrildiði sabitlendi.
Ýnsanoðlunun tamamen eþit olduðu an, mekan, benliðin hýþma uðradýðý vadi: aþk, ölüm.
|
|
750
|
|
|
|
Kim bilir, sayfam açýlýr, okunur, kemiklerim basitliðiyle övünüp “o romanýn kahramaný bendim” deyip bildikleri bir umut için sevinirler… |
|
751
|
|
|
|
O zaman nasýl olsa yüreðinizin en taze yerinden söküp deðdiðiniz bir baþka ten muhakkak bulacaksýnýzdýr... Hep ayný yanýlgýya düþecek ama asla özleyen olmayacaksýnýz... Sevgi oyuncaðý bu kadar çokken ve sizde bu kadar sevmeye hevesliyken hayat nasýlda baþ |
|
752
|
|
|
|
“genel sevi dersinden pekiyi ile geçerken sevinin lal halinden sýnýfta kalan biri o! Engelleyemez seni. Onun engelleri kendiyle”
|
|
753
|
|
|
|
Derin soluk alýþlarým hayat veriþlerimden öteye gitmiyor yaþamak. Avuçlarýmdaki çizgilerdi beni anlatan þimdilerde tanýmsýz iþaretlerden öteye gitmiyorlar. Yabancýlaþmak bunun adý. Önce kendine yabancýlaþmak sonra ne varsa... |
|
754
|
|
|
|
Sokrat: Benden neden çekindiðini anlýyorum. Çünkü ne ben hayatý ciddiye aldým, ne de hayat beni. O nedenle birbirimizle alay etmekle geçti zamanýmýz. Aptallara verilecek tek bir ceza vardýr: Onlarla alay etmek. Ancak, bu cezanýn bile onlarý yola getireceðini zannetmek de büyük bir aptallýktýr. Eleþtiriye gelince, bu da özgür kafalarýn iþidir. Özgür olmayan insan hem eleþtiremez hem de eleþtiriye tahammül edemez. Eleþtiri kültürüne sahip olmayan toplumlarda, baskýcý rejimlerin çok uzun yýllar hüküm sürmesinin nedeni de budur. |
|
755
|
|
|
|
Ah bin kere ah... Son kez denize bakýþýmdýr belki de yýldýzlarýn denizle oynayýþýný seyrediþim. Bir boðulma anýdýr denizle mehtap arasýnda kalýþým. Bir insanýn son kez çay getiriþidir belki de ruhumun ölümcül soðukluðuna. Bir insan gözünün son bakýþýdýr bana gülüþlerimin son çabasýnda. Bu dünya sizin olsun, her gün eþeleðiniz çöplükleriyle. Artýk yeter dediðimin, yetersizliðindeyim. |
|
756
|
|
|
|
Ne yuzun var gitmeye ? Giderken düþüþlerini unutarak beni üzmeye ? hayýr yorgunsun sen ! Gitme ! Benimle kýsacýk ömrümde gerceklerle kal ! |
|
757
|
|
|
|
yok hasta ruhlara bulaþmmak lazým
sende saðlýksýzlaþýyorsun
senin annen ben miyim ki!
|
|
758
|
|
|
|
Geceleri gelsin diye beklerken gün ýþýðý, fark etmeden ipin ucunu kaçýrmýþsýn..Oysaki beklerken kaç gün ýþýðý kaçýrmýþsýn; gün ýþýðýyla beraber kaç umut, kaç diriliþ... |
|
759
|
|
|
|
"Bir imla hatasý çoða mal olur!..
Elime demir ver eðer bükerim!
Dilime kuþ konudur, ne dil dökerim...
Belime dað bindir sanma çökerim...
Ýþin bu garibi iþsiz koyma gel...
Zaman mý kýsaldý, ben mi yoruldum...
Eski havam yok duruldum...
...Candan vuruldum..."
(Bir Hasan Saðýndýk eserinden) |
|
760
|
|
|
|
Sokrat: Tilki kümese girdiðinde seçme lüksüne sahip deðildir. Ne bulursa onunla karnýný doyuracaktýr. Herhalde aslana da bu telkini vermiþ deðildir!Meraklý Eþek Arýsý: Tilkide o cesaret ne gezer? Tilki bakmýþ ki kral her gün yiyecek konusunda farklý þeyler istiyor. O nedenle “yakýnda sýra bana da gelebilir” düþüncesiyle bu ihtimali ortadan kaldýracak bir plân yapýp kralýn huzuruna çýkmýþ. Ve demiþ ki “Efendim, geçenlerde insanlarýn bir toplantýsýný gizlice izledim ve oradaki konuþmalarý dinledim. Bir büyücü, maymun etinin yararlarýný anlattý. Maymun eti yemek genç kalmada, hastalýklara karþý dayanýklý olmada ve daha birçok konuda çok yaralýymýþ. |
|