• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
141
|
|
|
|
|
Utangaç, mahcup; hala çocuk ruhum, affet! Bayram telaþýnda kýrmýzý pabuçlarým ýslak ve çocuk ellerim yaralý ürkütülmüþ yaþamlardan. Ben Ýbrahim’in kollarýndan kaçtým, boynumda taþýrým hançeri...
Vur yüzüme hadi!…
Seni sevmekten geldim sevgili, kapýyý araladým yalnýzlýk öptü beni…
|
|
142
|
|
|
|
|
Denememi okumadan önce, Ozan Yeþiltepe'nin yayýnladýðý Korku Kuyusu adlý öyküyü okumanýzý öneririm. Öyküyü okuduktan sonra, aþaðýdaki yazým oluþtuðu için. Ayrýca Ozan Bey'e yazýmýn baþlýðýný kullanmama izin verdiði için teþekkür ederim.
Beynim zonkluyor, ellerim titriyor, desteksiz geçen bir günün ardýndan tek isteðim ona kavuþmak. Hiçbirþey umrumda deðil, þu an kapýyý çarpýp gidebilirim. Kapýnýn önünde, ardýnda, içinde dýþýnda ne varsa bir kibrit çakýp hepsini kül edebilirim. |
|
143
|
|
|
|
|
Raký bardaðým sakin ve umursamaz, o üzgün ve sarhoþ, benim ise kendime bakmaya cesaretim bile yok. Bu kadar kýsa sürede iþlerin bu kadar kötü gidebileceðini ne ben, ne o, ne de raký bardaklarýmýz beklemiyorduk. Buna kýsaca tüm aile de diyebiliriz. |
|
144
|
|
|
|
|
Bu baþlýk size neyi hatýrlatýr bilmiyorum ama ben bu aný yazýmý; Eðitim Bir-Sen’in düzenlediði; “Ödenmiþ Bedeller Unutulmasýn” konulu yarýþma için kaleme almýþtým…
Yarýþmanýn sonuçlarý 6 Ocak 2012 tarihinde Eðitim Bir-Sen Malatya Þubesi tarafýndan muhteþem bir törenle açýklandý. Sonuçlar açýklanýnca “birinci seçilen” deðil, dereceye bile giremeyen bu aný yazýmý sizlerle paylaþmak istedim.
Yani anlayacaðýnýz; “28” baþlýklý bu yazýmý bir de, siz deðerli okurlarýn bilgisine sunarak deðerlendirmenizi istedim.
Eðitim Bir-Sen beðenmese de; bedel ödemiþ birisi olarak kendimi ancak bu kadar ifade edebildim ne yapýyým?...
Þimdi, virgülüne, noktasýna dokunmadan sizleri o yazý ile baþ baþa býrakýyorum… |
|
145
|
|
|
|
|
Kendi içimdeki çýkmazlýða ufak bir not |
|
146
|
|
|
|
|
Dipsiz kuyularda kaybolduðum, yitik aþklarýmýn suyunda boðulduðum oldu, hayat öpücüðünü kendim koyduðum oldu dudaklarýma…
Arsýz bir iþtahla yediðim can simitlerimin susamlarý aðzýmda duruyor bak hala…
|
|
147
|
|
|
|
|
ÝNSANIN ÝÇÝNDE GÝZLENEN ACILAR DAYANILMASI EN ZOR OLANDIR. ACI ÝNSANI YENÝK, DÜÞMÜÞ, KÖR, SAÐIR VE DÝLSÝZ YAPAR. SUSTURUR BENLÝÐÝNÝ, ÝÇÝNDEN GÝZLÝCE TAÞAR HARF HARF DAMLALAR YERLERE... |
|
148
|
|
|
|
|
Þuan yapmak istediklerin için nefesin hala mevcut. Ya bir gün çemberin dýþýnda bulursan kendini? |
|
149
|
|
|
|
|
Bu ülkede edebiyat artýk sanat için veya toplum için yapýlmýyor. Egolarý tatmin için, kinler, hýrslar, intikam için, toplumu kirletmek, bozmak, ufalamak, ayrýþtýrmak, dejenere etmek ve karþý-devrim için yapýlýyor. Postmodern ünlü romancýmýza (!) verilen Nobel ödülündeki ölçüt de bu kýstaslara göre belirlendi. |
|
150
|
|
|
|
|
Sence ben ne kadar süre daha dayanabilirim bu uzun ve mide bulandýran yolculuða? |
|
151
|
|
|
|
|
Siz hiç birinin yanaðýný öperken hem dudaðýn hem de yanaðýn size ait olduðu hissine kapýldýnýz mý? |
|
152
|
|
|
|
|
Bazen kendimize bile gerçekleri söyleyemeyiz .her olup biteni görmemize raðmen inanmak istemeyiz, çünkü gerçekler her zaman acý olaný haykýrýr yüzümüze ve her zaman da doðru olaný bilir.iþte canýmýzý acýtan nokta da budur... |
|
153
|
|
|
|
|
Siz hiç kendi halinize aðladýnýz mý?En son ne zaman oldu bu?Ben son zamanlarda hep yapýyorum bunu.Oturup kendime aðlýyorum.
|
|
154
|
|
|
|
|
Affet sadece kendini, gerisi ardýndan gelir! Affet önce kalbinin kýrýlmasýna, ruhunda yara açýlmasýna izin veriþini. Unut düþünme, bunlara aracý olan kiþileri. Sadece þunu bil ki her þey sende baþlar sende biter. Desem de biliyorum istesen de istesem de tanrýça da tanrý da deðilsin. Her sorunu oluþmadan engelleyemezsin. Ancak niyetinin, niyetlerinin farkýnda olmayý yaþam biçimin olarak seçebilirsin. Kendini gerektiðinde sadece baþkalarýndan deðil kendinden de korumayý bilmelisin. |
|
155
|
|
|
|
|
Ne doðrularýmýz tamamen kendi irademize baðlý ne de yanlýþlarýmýz. Hepsi içinde yaþadýðýmýz çevrenin dolduruþu. Baþka bir þey deðil. Dolayýsýyla doðru ve yanlýþ sandýklarýmýz yüzünden birbirimizin kanýný içmekten vazgeçmeliyiz. Aksi takdirde evrenin en akýllý ve þerefli varlýðý oluþumuz tartýþýlýr. |
|
156
|
|
|
|
|
Edep daðlarýnýn zirvesine yürümeyi göze alamayan, ayak tabanlarýný kayalýklarda yara bere içinde býrakmayan; ayakta durmak adýna parmaklarýyla, týrnaklarýyla taþa topraða dokunmayan, oralardan nasiplenmeyen, kibir vadiliklerinde konaklamaktan utanç duymayandan edebiyatçý olur mu? |
|
157
|
|
|
|
|
Zamanýn yavaþ aktýðýný damarlarýnda hissediyorsun bu yüzden her þeyi hýzlandýrmak, oyunun bir sonraki kuralýný öðrenmek için yanýyorsun
Aþýk oluyorsun hiç evlenmeyecek gibi.
Yerine baþka baþka hislerin alacaðýný bilmiþ kahin gibi. |
|
158
|
|
|
|
|
Ýnsanýn en çok korktuðu yalnýzlýk, aslýnda hep bir parçamýzdýr. |
|
159
|
|
|
|
|
Aslýnda amacým bir öykü yazmaktý. Ama biliyor musun sevgili okurum? Yazamadým bunu. Niyeyse seninle konuþmak çok daha fazla hoþuma gidiyor þu anda... |
|
160
|
|
|
|
|
Herkes kendine göre bir yol tutturmuþ gidiyor. Hem ne gidiþ... Gerçekten insaný anlamak çok zor. |
|
Anasayfa
