|
Şimdi Dul Bir Kadındır Hayat…
(Muhittin Ulupınar) 7 Kasım 2010 |
Yaşam |
| |
 Akşam yavaşça iniyor, öksüz bir çocuk gibi sokaklar, telaşsız insanlar. Ay doğmayacak biliyorum, annem ölmüş, ağaçlar neyi bekler, kuşlar şarkısız ay doğmayacak, nefesim tükenmiş, dudaklarım mühürlü, gözlerim ıslak… |
|
|
Haber Edin Kuşlar Çeksin Yasımı
(Muhittin Ulupınar) 6 Kasım 2010 |
Yaşam |
| |
| Maruzatım budur ey yetim günlerimin sahibi, üfle tenime bak yüreğimde kuşlar çığlık çığlığa, el sür yüreğime gün ölür belki akşam olur, akşam... |
|
|
Sev Dedi Nefsim...
(Muhittin Ulupınar) 6 Kasım 2010 |
Yaşam |
| |
| “ Dur “ dedim nefsime “ dur “ bağışla beni hayat, yüreğim, gözlerim, ellerim beni bağışla, tüm iyi insanlar, börtü böcek, kuşlar ağaçlar ... Allah’ ım bağışla ... |
|
|
Heybemde Yoksul Bir Islık...
(Muhittin Ulupınar) 1 Eylül 2009 |
Yaşam |
| |
| Ey benim yavru kuşum, sarışın göçmen kuşum, çocukluğumun annesi, şimdi burada yapraklar düşecek yine, kuşlar terk edecek, yaz bitecek, ve her şey olduğu gibi yaşanacak beklemesen de. öperim gözlerinden, hoşçakal.
|
|
|
Öpsem Akasyalar Açar mı?
(Muhittin Ulupınar) 26 Ocak 2008 |
Yaşam |
| |
| Uyumasam olur muydu bu gece, bir sokak lambası gibi çöksem koynuna gecenin sabah olur muydu? Yorgun argın ve bezgin âlemin düşlerine deli bir nehir gibi dökülsem olur muydu? Uykularına bir hırsız gibi sızsam ayva sarı nar kırmızı olur muydu? Gecenin koynuna bir yılan gibi sokulsam, acep mevsim bahar olur muydu? Ağaçlarda hışırtı, bir serseri rüzgâr, başımın üzerinden uçup giden gece kuşları… |
|
|
Ey Şiir Ey Şair Ey Okur...
(Muhittin Ulupınar) 7 Ocak 2008 |
Popüler Kültür |
| |
 Ne kadar yazık ki bu narin ve nazenin, naif ve beyza alemin güleç ve şizofren celladı olmaktan beis duymadınız. O kadar mesut ve bahtiyar bir çocukluk yaşanış olmalısınız ki sizi irkiltmedi acı çığlıkları, iniltiler. |
|
|
Hep Eylül Oluyor Dokununca
(Muhittin Ulupınar) 4 Ekim 2007 |
Yaşam |
| |
| Değişen ne yüzümüzden başka, kuşların ölümünden, eskidikçe gençleşen hüznün renginden, saçlarımıza konan bulutların sesinden ıssızlığını yitirmiş tren istasyonların kederinden, içimizde göveren çocuğun çığlığından, dudaklarımıza iliştirdiğimiz ıslıkların sahipsizliğinden, gözlerimize düşen kırılganlıklardan, yakamızda bir çiçek gibi itina ile taşıdığımız yabancılığızdan gayrı … |
|
|
Seyyah Olup Su Alemi Gezerim...
(Muhittin Ulupınar) 12 Haziran 2007 |
Yaşam |
| |
| Şimdi hayat sağır, sesini yitirecek diye korkuyorum sokakların, bağır bağır bağır! Uykusuzluk, kaybolmuşluk, huzursuzluk…. |
|
|
Şiir, Şair, İhtiras
(Muhittin Ulupınar) 27 Nisan 2007 |
Yazarlar ve Yapıtlar |
| |
 Vuslata hiçbir zaman erişilmeyen, muhatabı inciltiş yıpratış. Dudaklardan ruhunun dökülen aksi, çıldırma noktası, bedeninin çözülüşü...
|
|
|
yağmurun sesi kesilir de dün gibi olur, çiçeğe durmuş özlemler, hicrana düşen yürek, kanayıp duran vuslat, hayatı yoran, dürtükleyen sevda çoğalır; künyemize şivan, bahtımıza gurbet düşer. Bir kenar mahalle şırpıntısının kapısını aşındırır, gözlerini, ellerini ve tenini eskitirken gençliğimiz, vaktimizin en geçmişi, mevsimimizin hazânı olur.Başlayabilmek için yeniden, yer bulabilmek için gönlümüze bin kuşu kurban etmek ister, bir seher vakti çekip gitmek. Bu hayatın tasarrufudur bizden, ömrümüzün kefaleti.Yazımız silinmez alnımızdan,sularımız hep yanar.
kederimiz hovardadır tebessüm firari
|
|
