Açýlacak Kapýlar
(Musa Takçý) 29 Eylül 2009 |
Modern |
| |
Adý bilinmeyen bir mevsimin
Hoþ bir esintisidir
Yüreðimi ansýzýn yalayýp geçen mutluluklar |
|
Ön Yargýlarýmýz
(Musa Takçý) 5 Haziran 2008 |
Toplum |
| |
Ýçimize kök salmýþ ön yargýlar bizi adeta dar bir alana hapsederek ham hayallerle oyalýyor.
Aslýnda ön yargýlarýmýz; bizim zaaf, korku, saplantý ve bilgisizliklerimizin þekil deðiþtirmiþ görüntüleridir. |
|
Sen Hiç Öðretmene Benzemiyorsun
(Musa Takçý) 11 Mayýs 2008 |
Aný |
| |
Birkaç gün içinde gerekli hazýrlýklarýmý yapýp, evdekilerle vedalaþýrken hüzünlendiðim tek þey, annemin göz yaþlarý olmuþtu. O an içinde bulunduðum ruh hali gerçekten çok karmaþýktý. Hiç görmediðim, bilmediðim bir memlekete gidiyordum. Kim bilir nelerle karþýlaþacak, neler yaþayacaktým? Otobüse binip Hakkari’ye doðru yol alýrken derin düþüncelere dalmýþtým. Yol boyunca neler düþünmedim ki?... Sanki geçmiþ ile gelecek arasýndaki bu noktada ciddi bir dönüþüm yaþýyordum. Yeni bir dönem baþlýyordu hayatýmda…
|
|
Öz Güven Duygusu
(Musa Takçý) 12 Þubat 2008 |
Eðitim |
| |
Özellikle çocuklara öz güven kazandýrma konusunda yetiþkinlere yönelik kapsamlý bir inceleme. |
|
Dostluk Üzerine
(Musa Takçý) 28 Mart 2006 |
Ýliþkiler |
| |
Kimi zaman hayat o kadar sýkar ve insanýn üzerine gelir ki iþte özellikle öyle zamanlarda bir dostu bulup,sanki kendi kendimizle konuþur gibi onunla konuþmak ,onunla dertleþmek , dünyanýn en güzel þeylerinden biri olsa gerek. |
|
Þiir Sanatý ve Türk Þiiri
(Musa Takçý) 28 Mart 2006 |
Modern Þiir |
| |
Þiir yazan insan öncelikle ne yaptýðýný, ne yapmakta olduðunu bilmek zorundadýr. Eðer bir þiir zekâsýna ve bir þiir yazma yeteneðine sahip deðilse, bu iþe kalkýþmamalýdýr bile. Þiir yazmak, kolay bir uðraþ olarak görüldüðü sürece, ortaya çýkacak yapýtlar da o derece þiirden uzak olacaktýr. |
|
Bakmak ve Görmek
(Musa Takçý) 23 Mart 2006 |
Doða ve Dünya |
| |
Mehtabýn kadifeyi andýran mavimsi aydýnlýðýnda her þey daha bir baþka görünüyor. Her þey öyle bir uyum içinde ki bu eþsiz uyumdan etkilenmemek elde deðil. |
|
|
...Þu birkaç saatlik zaman diliminde yaþadýðým duygularý , düþünceleri,hayalleri ve iç hesaplaþmalarýmý yazýya dökerek, bir anlamda rahatlamýþ ve daha da önemlisi, bu gece yaþadýklarýmý ölümsüzleþtirmiþ,yarýna taþýmýþtým.Kuþkusuz, bu gece de, týpký öbür geceler gibi,mazinin puslu belleðindeki yerini alacaktý.Ama yazdýklarýmý,seneler sonra bile okuduðumda,tüm canlýlýðý ve tazeliðiyle yeniden yaþayacaktým. Ýþte yazýnýn gücü buydu. Yazmak, her zaman yaþamak demekti.Zaten biz insanlarýn da en büyük hayali,ürettiklerimizle,eserlerimizle sonsuza dek yaþamak deðil miydi?...
|
|