Çöp adam çizmekten aciz adamlarýn çöp bebekleri oluyor günümüzde. Kimisi bu sevgiyi tatmak için deli gibi uðraþýr, paralar döker, sýkýntýlar çeker tüp bebek yapar, sevinçten uçar; kimi de kimbilir hangi kendini bilmez bir gecenin sabahýnda hamile kalan kadýndan kaçar çöp bebek yapar. Rusya'daki çöp bebek kovalarýndan bahsediyorum. Hayatýmda duyduðum en korkunç þeylerden biri de bu oldu. Korkuncu býrak, dehþet verici. Uzay kapsülü gibi. Ulan uzaydan mý geldi bu bebek (evet belki) ama bu yolculuk için iki kiþi gerekli deðil mi? O iki lanet olasýca koca insan sanki kendi kendine dünyaya gelmiþ gibi o minicik beden için rahatlarýndan vazgeçmemek uðruna atýyorlar kutuya gidiyor. Posta kutusu gibi, mektup postalar gibi evlat postalanýyor. Kadýn olarak düþünüyorum çok zor, erkek olarak düþünmem de çok zor ama örneklerden gördüðümüz kadarý ile onlarýn da pek derdi deðil bu durum. Yine bu, tek baþýna ve sadece kadýnýn derdi. Onlar bu iþi bebek olsun diye deðil, spor olsun diye yapýyorlar zaten. Freud’un dediði gibi "insan kötü bir þey yapacaðý zaman mutlaka vicdanýný susturacak bir sebep bulur". Bu çöp bebek babalarýnýn da utanmadan kendilerini haklý görmek için birkaç nedenleri vardýr kesin. Birincisi hamile kalmasa idi (bu da ikiye ayrýlýr benle olmasa idi, hadi o kadar aptaldý kalmamak için yöntemler bulsa idi) ikinci haklýlýk nedeni zamanýnda kurtulsa idi (tek baþýna beni rahatsýz etmeden yolun baþýnda öldürse idi, ben mi hamile kaldým o kaldý tabii onun derdi). Hiçbiri mi olmadý e o zaman kutular var doðursun atsýn bana ne! Ýþleri biraz daha kolaylaþtý iyi mi! Kadýn söylendiðinde de kesin “iyi de ne yapayým, kaderine razý ol” deyip bir de aðýr sözlerle hakaret etmiþlerdir kesin. Ya o þuursuz çöp bebek analarýna ne demeli. O senin canýndan bir parçan, yavrun be, ne olursa olsun madem doðurdun sorumluluðunu üstleneceksin, onu hayata hazýrlama görevi sana verilmiþse ne olursa olsun yalnýzlýða terketmeyeceksin.. Sen yaþayacak alan, yiyecek lokma buluyorsan ona da bulacaksýn. Ben koca insan annem yok diye aðlanýrken onlarýn böyle daldan düþmüþ armut muamelesi görmeleri kanýma dokunuyor... Oysa öyle küçük, öyle masumlar ki. Nasýl canavarlarýz böyle..

Hayat insana anne babasýný seçme hakkýný tanýmýyor iþte ne yazýk ki, kimileri el bebek gül bebek, kimileri kaçýp kurtulunmasý gereken dert bebek. Heeyy insanýz biz!! Sorumluluklarýmýz var dünyaya ve birbirimize. Vicdanlarýmýz girmiþ çoktan çöp tenekelerine de haberimiz yok. Vicdaný çýkarýrsak içimizden neye dönüþürüz? Hayvan mý dediniz o bile deðil yahu onlar sahip çýkýyor yavrularýna. Yolda arabanýzýn önüne atlayan köpekler oluyorsa bilin ki çoðu diþidir ve yavrusu vardýr, onu koruma güdüsü ile size havlýyordur. Gerçi çocukken bazý anne kedilerin doðurup yavrularýný öldürdüðüne þahit oldum,erkek kediler zaten yakalarsa boðardý ve biz saklardýk yeni doðanlarý o zaman.O gün bugündür kedileri de pek sevmem.

Örnekler o kadar çok ki. Geçen sene gazete haberlerinde geçmiþti bir týp öðrencisi de uçakta doðurup bebeði tuvalete atmýþtý. Ülkemizde de olmuyor mu böyle þeyler. Bizdeki moda cami avlusu þimdilik. Hani hala yaþayan ama insan olmayacak kadar aþaðýlýk, hayvan desem (hani onlar da çiftleþiyor geriye bakmýyor ya) hayvana bile hakaret olacak türde bir biyolojik babasý olduðu için geçen yýl beyin hasarý alan o Zeynep bebeði düþündükçe içim ürpererek yazýyorum. Oysa bir bebeðin sorumluluðunu hakedecek kadar erkek olacak adamdan çocuk dünyaya getirmeli kadýnlar, ama bu kadar akýllý olamýyorlar iþte. O yaratýk 8 aylýk hamile sevgilisini cadde ortasýnda çatýr çatýr vurmuþtu. Kadýn ölmüþ bebek de bir þekilde yaþamýþtý yaþamasýna da insan özürlülük sebebi ile beyin özürlü kalmýþtý. Neydi derdin bu kadar be adam. Ayrýlýðýn da bir þerefi olmalý, bir þýklýk taþýmalý içinde. Sen benim canýmý sýktýn, ben senin kafana sýkarým. Ýþim ters gitti kesin senden dolayý, o zaman sen de git.. Benim çocuðumu doðurmak mý, öl daha iyi.. Bu adamlarýn içindeki çocuk büyümemiþ ki. Bir iliþki, bir kadýn, bir çocuk, bu onlar için yaþamýn armaðaný deðil ki cezasý. E ne yapsýnlar, itiyorlar kakýyorlar, dövüyorlar o da olmadý öldürüyorlar. Kendilerinden baþka neyin önemi var. Hayat bir sýnavdýr..! Ama diðer sýnavlara pek de benzemez. Çünkü bazen yaptýðýn bir yanlýþ ; Tüm doðrularýný götürebilir...!Dostoyevski

Neden bu kadar gözyaþý, neden bu kadar karýþýk iliþkiler, neden bu kadar korku, neden bu kadar mutsuzluk, neden bunca sevgisizlik, bunca yalan neden? Neden..Neden? Dünyanýn dengede durmasý için iyilik ve kötülük dipdibe olmak zorunda mý? Hep bir ense boyu pay ile nefes nefese mi kalmalý iyiliðin kaderi? Ve yarýþý kazanan genelde kötülük mü olmalý? Kötülük iyilikten daha güçlü bir enerji ile asýlýyor yarýþa. O reklamdaki slogan da yanlýþ, sonunda iyiler mutlaka kazanýr diyor ya hani.. Öyle olsa idi depresyon ilaçlarý sektörü bu kadar geliþmezdi, katliamlar, kavgalar, kandýrmacalar ayyuka çýkmazdý, hayat güzelleþirdi be kýsacasý . Ooff off gel de iyi þeylere yaz. Ya da baþka konulara eðil. Önce insan olamadýkça ne yapsak boþ deðil mi? Ve dünyanýn kýyameti sevebilme yeteneðini yitirmiþ bir insanlýk deðil mi?

Keþke hiç bir bebeðin kaderi terkedilmek, istenmemek olmasa ve sevgi ile dünyaya gelse her insan yavrusu. Hayatlarý daha en baþtan 1000’e 0 baþlamasa.
Sadi Þirazi demiþ ya : Ýki sey hayatimizi karartir: Susacakken konusmak, Konusacakken susmak." Yine susamadým affýnýza sýðýnarak...

17.11.2011
Rüya