Silindir þeklinde bir cisim kontrollü bir þekilde yere doðru alçalýyordu. Küçük bir çocuktan baþka kimse görmemiþti bu cismi.
Cisim yere konduðunda silindirin çeperinden küçük bir parça kaydý ve silindirden küçücük bir þey indi. Çocuk inen þeyi tam olarak
Görememiþti; çünkü çocuðun görüþ alanýna girmeyecek kadar küçüktü bu þey. Çocuk merakla silindire doðru ilerlediðinde ayaklarýnýn dibinde
hareket sezdi ve eðildi. Küçücük bir insancýk vardý ayaklarýnýn dibinde. Ýnsancýðýn belinde insancýðýn yarý boyunda bir deri çanta vardý.
Üzerindeki her þey deriydi aslýnda. Bir pantolon, bir cepken ve bir çift çizme giymekteydi. Elindeyse esnek bir aðaçtan yapýlma bir sopa
vardý.
Ýnsancýðýn gözleriyle çocuðunkiler çakýþtýðýnda insancýk deri çantasýndan avize kristaline benzeyen ve insancýðýn üzerine oturabileceði
kadar büyük bir kristal alýp onun üzerine oturdu. Oturur oturmaz kristal havalandý ve çocuðun göz hizasýna kadar yükseldi.
Çocuk insancýðýn cinsiyetini hala kestirememiþti. "Merhaba," dedi insancýða; ama bunu derkken insancýðýn kendi dilini bildiðinden emin
olmadýðýndan sesi tereddütlü çýkmýþtý. Ýnsancýk selamýna karþýlýk verdiðinde rahatlamýþtý çocuk. Ses tonu hiç de beklediði kadar tiz
deðildi. Aksine boðuk olmasýna raðmen harfleri telaffuz ediþi kusursuzdu. Çocuk ona adýný sorduðunda: "Aluva," diye cevapladý onu.
Çocuk hala insancýðýn cinsiyetini keþfedememiþti. Sesi her ne kadar karakteristik de olsa cinsiyetsiz bir sesti. Kýyafetlerinden de belli
olmuyordu cinsiyeti. "Sen bir diþi misin yoksa erkek mi?" diye sordu utanarak. Garip bir soruydu ama sormak zorunda hissetmiþti kendisini.
"Benim cinsiyetim yok. Bizler öldüðümüzde kafalarýmýzýn içlerinden bir çocuk doðar... Biz böyle üreriz..." dedi Aluva çocuða.
"Nereden geldin? Uzaydan mý?" "Evet..." "Neden? Burayý keþfetmek için mi?" "Çoktan keþfetmiþtik burayý biz... Ben buraya
bir hakem bulmaya geldim." "Ne için bir hakem istiyorsun? gezegenine mi götüreceksin onu?"
"Bizler ayda yaþarýz... Evet yaþadýðým yerde yani ayda türüm arasýnda ciddi bir tartýþma vuku buldu. Ýçinden çýkmanýn bir yolunu
bulamayýnca aklýma konu hakkýnda tamamen tarafsýz ve önyargýsýz birisini sorunun çözülmesi için hakem olarak belirlemek geldi. Fikrim
kabul görünce de birisini bulmak için buraya geldim ben de..." "Nasýl birisini arýyorsunuz peki?" "Bilmem, önyargýsýz birisini istiyorum.
Genç birisini. Yaþlandýkça basmakalýplaþmýþ düþünce ve görüþleri olmayan birisini istiyorum... En basitinden uzaylý görünce afallamayacak
Birisi olsun diyorum..."
Çocuk kendisini iþaret ederek "Hakeminiz ben olabilirim," dedi gülümseyerek. "Seni görünce hiç de afallamadým ben."
Aluva çocuðun gülümsemesine karþýlýk verdi ve: "kaç yaþýndasýn?" diye sordu? "On iki..." "Peki benimle geldiðinde kimse seni merak
etmeyecek mi?" "Ne kadar kalacaðým seninle?" "Hiçbir fikrim yok. Zaten zaman kavramý çok farklý iþliyor ayda dünyaya nazaran.
"Bilmiyorum... Belki de bir okul gezisine gidiyormuþ gibi yapabbilirim. Babaannemin ardýný araþtýracaðýný zannetmem..." "Babaannenle mi
yaþýyorsun?" "Evet, ailem yurt dýþýnda." "Peki, ne zaman hazýr olursun?" Akþama hazýr olurum. Nasýl gideceðiz? O küçücük silindire sýðacaðýmý hiç sanmýyorum..." "O küçük silindir pekala büyüyebilir," dedi Aluva gülümseyerek ve silindire doðru yürümeye baþladý.
"Bir sakýncasý yoksa beni ve silindiri cebine koy ki birbirimizi aramak zorunda kalmayalým..." Çocuk gülümsedi. "Tamam, gel o zaman..."
"Ben silindire girdiðimde sen de silindiri cebine koy..." "Tamamdýr... Ama bir dakika silindir cebime girecek kadar küçük deðil ki."
"Sen orasýný bana býrak. Ben ayarlayacaðým onu. Sen gözünü silindirden ayýrma, iþlem bitince de cebine koyarsýn." "Peki..."
Aluva silindire girdikten birkaç dakika sonra silindir yavaþ yavaþ küçülmeye baþladý. Silindirin küçülmesi bittiðinde çocuk korka korka
elini silindire götürdü ve silindiri parmak uçlarýyla alarak cebine koyup evine, babaannesine doðru yürümeye koyuldu.
Babaannesi yumuþak huylu bir kadýndý bereket. ondan izin almak kolay olacaktý... Nitekim hemen aldý izin. Boþ bir arazi bulmasý
gerekiyordu þimdi de. Bir uzay aracýna bindiðini insanlarýn görmesini tercih etmezdi kimse... Çýkmaz bir sokaktan baþka ýssýz bir yer
yoktu etrafta. Oraya gittiðinde silindiri cebinden çýkarýp yere koydu ve týklattý parmaklarýyla "çýkabilirsin," dercesine.
Parmaklarýyla týklattýktan birkaç saniye sonra silindir gitgide büyümeye baþladý. Çocuðun gireceði kadar büyüdükten sonra aniden büyümesi
durdu ve oval bir kapý açýldý çocuðun girmesi için. Çocuk silindire girdiðinde garip bir dekora rastladý. Silindirin iç çeperlerinde bir
sürü karmaþýk çizgi vardý. Sanki bir çocuk bir kalemle rastgele silindiri karalamýþtý... Çocuðun ilersinde, silindirin en ucunda küçücük
bir oyuk, oyuðun içersinde de kumanda paneliyle cücenin silindire yapýþýk koltuðu yer almaktaydý. Silindirin diðer ucundaysa çocuk için
tasarlanmýþa benzeyen bir yolcu koltuðu vardý. Bu koltuk da silindire yapýþýktý. Koltuðun önünde de gösteriþli, birkaç çekmeceli bir masa
durmaktaydý. "Bu silindir nasýl böyle büyüyüp küçülebiliyor?" diye sordu çocuk merakla. "Sabun köpüklerinden baloncuk yaptýðýnda balonlar
nasýl köpüðün miktarýndan daha büyük oluyorlar biliyor musun? Çünkü köpüðü üflediðinde köpük havayý da içine alýyor ve hava köpüðü
olduðundan fazla gösteriyor. Ýþte bu silindirin maddesini köpük olarak deðerlendirebiliriz; ama hava yerine hayalgücünü kullanýyoruz."
Hayalgücü maddesel bir þey deðildir ki. Soyuttur." "ah! Ne yazýk ki dünyadakiler bunun kesin olduðunu iddia ettikleri için konu hakkýnda
araþtýrma yapmýyorlar ve gerçeði göremiyorlar... Evet hayalgücü somuttur. Eðer bu maddeyi un hayalgücünü de su olarak deðerlendirirsek,
unla suyun birleþtiðinde hamur olmasý gibi bu maddeyle hayalgücü birleþtiðinde de bu uzay aracýna benzer bir þey oluyor," dedi Aluva.
"Madde nasýl hayalgücüyle birleþiyor?" "Düzenek çok karmaþýk ama bu silindiri bir kere bu maddeyle yaptýktan sonra her þey daha kolay
oluyor. Yani silindiri yapmak zor ama deðiþtirmek kolay. Bu þarj edilebilir pil yapmaya benziyor. Ýmal etmek ustalýk ister; ama þarj etme
makinesine koyman pilin tekrar þarj olmasý için yeterlidir." "Ben de bu silindiri deðiþtirebilir miyim?" "Elbette deðiþtirebilirsin."
"Mesela masamýn çekmecesinde kakaolu süt yapabilir miyim?" "Hmm, Evet ama o kakaolu sütün tadý ve kokusu... tamamen senin hayal
ettiðin gibi olur, kesinlikle gerçeði gibi olamaz. Hayal etmen için de konsantrasyon ve hayalgücü bolluðu gerekir... Bunun için deCC
bu maddeyle daha önce uðraþmýþ olman ve sýnýrlarýný bilmen gerekir." Öyleyse aya hareket etmeden önce deneyeyim mi?" "Çok riskli olur,"
dedi Aluva ciddiyetle. "Hem aracýn bozulmasýna neden olabilirsin, hem de zamanýmýz kýsýtlý ve acilen müdahale edilmesi gereken bir
anlaþmazlýkla karþý karþýyayýz... Aya geldiðimizde seni bu iþin ustalarýyla tanýþtýrýrým ve kimbilir belki sana dünyaya götürmen için
bu maddeden biraz verebiliriz... Ama hiç vakit kaybetmeden aya hareket etmeliyiz. Koltuða otur ve rahatla. yirmi dakika içinde aydayýz."
Yirmi dakika geçmiþti ve aydaydýlar. Aya konar konmaz hemen silindirin kapýlarý açýldý ve indiler. Ýlk gördükleri þey bir sürü uzaylýnýn
çevrelerinde bir çember olduklarý halde hepsinin Aluva'nýn kristaline benzeyen kristallerinde çocuðun göz hizasýnda beklemeleriydi. Çocuk
etrafýndakilere çekincen bir edayla gülümsedikten sonra içlerinden biri öne çýkarak konuþmaya baþladý: