Ýslam’a göre yalnýzca zorunlu olunduðunda savaþa baþvurulur ve belirli insani ve ahlâki sýnýrlar içinde yürütülür. Peygamberimiz(sav)’in hayatýna baktýðýmýzda ancak zorunlu hallerde savaþa çýkýldýðýný ve saldýrý deðil yalnýzca savunma amaçlý olarak savaþýldýðýný görürüz.

Örneðin, Peygamberimiz(sav)’in Mekke’yi fethi sýrasýnda tek bir kiþinin burnu dahi kanamadý. Resulullah þehrin ileri gelenlerinden intikam almak bir yana onlarý affetti. Bu üstün kiþilik müþrikleri hayran býraktý, daha sonralarý isteyerek Ýslam’ý kabul ettiler.

Müslümanlarýn barýþçýlýðý Kur’an’da emredilen Ýslami esaslardan kaynaklanýr. Allah inananlara, Müslüman olmayanlara da iyilikle davranmalarýný buyurur:

Allah, sizinle din konusunda savaþmayan, sizi yurtlarýnýzdan sürüp-çýkarmayanlara iyilik yapmanýzdan ve onlara adaletli davranmanýzdan sizi sakýndýrmaz. Çünkü Allah, adalet yapanlarý sever. Allah, ancak din konusunda sizinle savaþanlarý, sizi yurtlarýnýzdan sürüp-çýkaranlarý ve sürülüp-çýkarýlmanýz için arka çýkanlarý dost edinmenizden sakýndýrýr... (Mümtehine Suresi, 8-9)

Yukarýdaki ayet Müslümanlarýn Kur’anî bakýþ açýlarýný belirler. Müslüman, Müslüman olmayan herkese iyilikle davranýr, düþmanlýk yapanlarý dost edinmez. Bir saldýrý karþýsýnda savaþ gerekli olursa savaþ da adilane, insani ve ahlaki sýnýrlar içerisine gerçekleþir.

Savaþ, girdiði ülkeyi felç eder. Savaþ nefsi müdafaa amacýyla yapýlýr ve Allah orada zafer verir, mutlaka galip kýlar. Düþman atom bombasý da atsa, son teknolojik silahlarý da kullansa, Allah mazlum olaný sonunda kesin olarak zafere ulaþtýrýr. Allah, "Sizinle savaþanlara karþý Allah yolunda savaþýn, (ancak) aþýrý gitmeyin. Elbette Allah aþýrý gidenleri sevmez.” (Bakara Suresi, 190) ayetiyle sebepsiz kýþkýrtmaya ve gereksiz þiddet kullanýmýna karþý uyarýr.

Müslümanlar tarihte hiç bir zaman "bozguncu" olmamýþ, gittikleri her yere, her insana güvenlik ve huzur götürmüþlerdir.

Ýslam bozgunculuðu lanetler, Ýslam barýþtýr. Allah savaþa rýza göstermez; savaþý deðil barýþý beðenir. Allah sevgiyi, güzelliði beðenir; kardeþliði, dostluðu beðenir.

... Onlar ne zaman savaþ amacýyla bir ateþ alevlendirdilerse Allah onu söndürmüþtür. Yeryüzünde bozgunculuða çalýþýrlar. Allah ise bozguncularý sevmez. (Maide Suresi, 64)