Son dönem kafama takılıp şekillendiremediğim bazı konular var…

Ermeni soykırımı yalanını ortaya atanlar, bunu benim kendini aydın, demokrat sayan arkadaşlarıma dahi satmışlardır.

Tartışmalara neden olan Tehcir Kanunu’nun şartları objektif olarak bilinmelidir. Kanunu çıkaran mecliste, kaç tane Ermeni Kökenli yurttaşımızın olduğunu merak ettiniz mi… ben merak ettim ve listesini çıkardım.

Bir yanda Çanakkale Bozgunu (Saldıranlar açısından), bir yanda Osmanlı ülkesinin bölüşülmesi süreci, savaşlar ve savaşlar…

Göç etmek zorunda kalan, Türkler’e yapılanlara dokunmuyoruz. Wilson prensipleri ile ilgisi yok da ondan.

Ölen insanlarımızın sayısı emperyalist şovmenleri ilgilendirmiyor.

Bugünkü Ortadoğu trajedisini tezgahlayanlar, binlerce, milyonlarca masum insanın tepesine bomba yağdırıp, onların petrollerini hortumlayanları görmüyoruz.

Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’i, sözde yargılatıp, asılmasını sağlayan emperyalizmi,

Avrupalı işgal kuvvetlerine yaranmak için idam kararı veren kişiyi görmüyoruz.

Bu dağınık notlar arasında, sigorta şirketine dava açıp kazanan Amerika’daki Ermeniler….
Bağımsız yargı….

Sonra Ermeni Soykırımı yok demeyi suç sayan hilkat garibesi yasalar…


Uğur Mumcu, 29 Temmuz 1992 tarihli Cumhuriyet Gazetesinde :

“Kürt’ü Türk’e, Türk’ü Kürt’e, Ermeni’yi Türk’e, Türk’ü Ermeni’ye , Alevi’yi Sünni’ye, Sünni’yi Alevi’ye düşman eden emperyalizm ve emperyalizmin Ortadoğudaki çıkarlarıdır. Dün öyleydi, bugün de öyle...” diyor.

Uğur Mumcu ile Eşref Bitlis , bir ay ara ile öldürülmüştür.

Her ikisi de Ortadoğu’nun başına gelecekleri iyi biliyorlardı. İkisi de bu yüzden öldürüldü. Onları öldürenler, Ermeni, Kürt, Türk düşmanlığı yaratmak ve bu sayede haritalarda değişiklik yapmak isteyenlerdir.